Hoog in de bergen van Tanah Rata
Door: René en Erna
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
01 September 2009 | Maleisië, Tanah Rata
Goedemiddag Nederland,
Daar zijn we weer. Tot onze grote schrik zien we dat we over 10 dagen alweer terug zullen zijn. Tijd voor een reisverslagje.
Na een busrit van 5 uur komen we aan in Ipoh, waar we hier een nacht blijven, voordat we naar de Cameron Highlands gaan. Met een taxi gaan we de stad in de richting van het hotel dat we op het oog hebben, nl. hotel Grand View. Erna checkt de kamer grondig en deze wordt ok bevonden. Ruime kamer, simpel maar schoon. Dan gaan we de stad in om te internetten en onze magen te vullen. Het stadje heeft een spookachtig sfeertje. Vele rolluiken van winkels zijn dicht, omdat de moslims aan het vasten zijn. Het Maleise eten zit er voor ons dus niet en dus gaan we maar bij de buurman Indiaas eten. Het was niet echt geweldig. Het toetje kregen we in het hotel. Bij binnenkomst op de kamer zie ik een kakkerlakje, nog een, nog een en nog vele. Het stikt er echt van! We krijgen een andere kamer maar deze ruikt muf en is ook goor. Bij de receptie vragen we ons geld terug. Daar wil men niets van weten. Ik zie aan Erna dat ze er flauw van is en ga dan ook naar het naastgelegen hotel om daar een kamer te regelen. Hier hebben ze wel schone kamers en we kunnen er gelijk in. Ondertussen heeft Erna een betere kamer aangeboden gekregen. Deze nemen we dan maar.
De volgende dag is het onafhankelijkheidsdag in Maleisie. Het land heeft zich al 52 jaar kunnen losmaken van de Britten. We maken ons op voor het grote feest, maar helaas is er helemaal niets. In vergelijking met Ipoh is Hoogeveen een bruisende stad dat zijn weerga niet kent. Ik beloof hierbij dat ik nooit meer af zal geven op de Pulledagen en bij deze zijn ze door mij heilig verklaard. Leve Pedro Kleine de grote organisator van de Pulledagen!!!!!!! Maar goed, volgens de reisgids zijn hier leuke oude Engelse gebouwen zoals het oude treinstation die ook wel met de Taj Mahal wordt vergeleken. We bekijken deze en na een uurtje zijn we weer uitgekakt. Dan weer terug naar het deel waar de shopingmallls zitten. Overal zien we groepjes Indiase mannen lopen. Amigos Desperados op zoek naar vertier. Maar wij zijn de grote atttractie van de dag, want we worden aangegaapt. Een Indier kijkt of hij voor het eerst een blanke en een donkere samen ziet. Kijk naar jezelf man met je theedoek op je kop! Ben je vergeten de vaat af te drogen of zo? We sjouwen door de straten om de tijd te doden, want om 5 uur gaat onze bus pas naar de Highlands. Cameron Highlands is genoemd naar William Cameron die in 1885 dit gedeelte in kaart heeft gebracht. Al gauw volgen Chinese theeplanters en de rijke kolonisten die de hitte willen ontvluchten. De temperatuur is altijd tussen 10 en 21 graden Celcius, dus goed voor het kweken van o.a. bloemen, groentes, aarbeien en is het centrum van de Maleise theeproductie. De thee wordt voor 80% geconsumeerd door de Maleisiers zelf.
Stipt een uur te laat vertrekt onze bus. rijdend door de bergen vraag ik me het volgende af. Is dit het land van Highlander, whisky en haggis? Ik denk ook aan de great William Wallace. Weer een stukje verder zien we allemaal kassen staan. Ik denk aan de Italiaanse bloemenriviera die de omgeving ontsieren. En na een uurtje of 2 komen we aan in Tanah Rata. De plaatselijke VVV overvalt de bus en ratelt alle mogelijkheden op die we hier ter plekke kunnen doen. Wij besluiten eerst naar het hotel te gaan en pakken de teksi. Het hotel ligt buiten de bebouwde kom en het is erg stil. Erna gaat de kamer bekijken, dit is echt wel ok. 8 bij 4 is niet slecht. Grote gangen en een mooi lounge hoekje.
's Avonds eten we in het restaurant, waar de kok de sterren van de hemel kookt. Lekkere curry, vis, gamba's en noodles. Daarna is het eindelijk tijd om op een oor te gaan liggen.
Cameron Highlands ligt zo hoog dat een airco niet nodig is. Lekker fris en volop regen, zo begint de ochtend. Precies wat je op 1 september kunt verwachten. Vandaag gaan we een toertje maken door de highlands. Met een groepje van 5 mensen in een busje gaan we de domme toerist uithangen. De eerste stop is een vlinderboerderij. Het enige interessante hier is dat ze net de nieuwe vlinders hier los laten. Grote kleurig vlinders die voor het eerst proberen te vliegen. Daarna is het tijd om naar de theeplantages te gaan. Inmiddels is het regenen gestopt en een waterig zonnetje komt tevoorschijn. We rijden hoger de bergen in en zien de plantages hoog tegen de heuvels liggen. Onze gids vertelt dat de mensen die hier werken uit Indonesie, Nepal en Bangladesh komen. Ze krijgen 4 eurocent per kilo. Het zijn de Polen van Zuidoost Azie. Het uitzicht is geweldig, glooiende groene heuvels. Is dit nou het land van high tea, rode bussen en telefooncellen?
Dan rijden we door naar Gunung Brinchang. Het hoogste punt van het Maleise vasteland. Precies 6.666 voet hoog. Reken zelf maar terug hoeveel meters het zijn. In ieder geval boven de 2000 meter. We gaan naar het uitzichtpunt. Onder ons zien we de bewolking tegen de jungle aanhangen. Mooi uitzicht over de Highlands. Dan gaan we een stukje het natte gedeelte van de bossen in. Voor ons busjestoeristen is het pad geeffend met een mooi pad. Alle bomen zijn begroeid met een dikke laag mos. Voor ons is dit eigenlijk het laatste gedeelte van de toer. Maar de chauffeur heeft geen zin om ons terug te brengen en wij mogen (moeten) gratis verder mee. Hij heeft dit ons beter kunnen besparen. We gaan naar een aardbeienboerderij, rozenkwekerij en naar de bijenboerderij. Voor westerlingen niet interessant, maar hier en voor de andere aziaten is het uniek. Na de tour worden we gedropt in Tanah Rata waar we onze inmiddels uitgedroogde kelen smeren. De bustickets naar Kuala Lumpur worden geboekt. Voor het eerst gaan we de eindbestemming aan doen, maar van hieruit trekken we verder naar de oostkust. Dit omdat het de snelste manier is om aan de oostkust te komen.
Helaas zijn we dit keer weer niet aan Taman Negara toegekomen, maar Jeannette misschien de volgende keer.
Groetend van uit een Britse omgeving
Tada
Daar zijn we weer. Tot onze grote schrik zien we dat we over 10 dagen alweer terug zullen zijn. Tijd voor een reisverslagje.
Na een busrit van 5 uur komen we aan in Ipoh, waar we hier een nacht blijven, voordat we naar de Cameron Highlands gaan. Met een taxi gaan we de stad in de richting van het hotel dat we op het oog hebben, nl. hotel Grand View. Erna checkt de kamer grondig en deze wordt ok bevonden. Ruime kamer, simpel maar schoon. Dan gaan we de stad in om te internetten en onze magen te vullen. Het stadje heeft een spookachtig sfeertje. Vele rolluiken van winkels zijn dicht, omdat de moslims aan het vasten zijn. Het Maleise eten zit er voor ons dus niet en dus gaan we maar bij de buurman Indiaas eten. Het was niet echt geweldig. Het toetje kregen we in het hotel. Bij binnenkomst op de kamer zie ik een kakkerlakje, nog een, nog een en nog vele. Het stikt er echt van! We krijgen een andere kamer maar deze ruikt muf en is ook goor. Bij de receptie vragen we ons geld terug. Daar wil men niets van weten. Ik zie aan Erna dat ze er flauw van is en ga dan ook naar het naastgelegen hotel om daar een kamer te regelen. Hier hebben ze wel schone kamers en we kunnen er gelijk in. Ondertussen heeft Erna een betere kamer aangeboden gekregen. Deze nemen we dan maar.
De volgende dag is het onafhankelijkheidsdag in Maleisie. Het land heeft zich al 52 jaar kunnen losmaken van de Britten. We maken ons op voor het grote feest, maar helaas is er helemaal niets. In vergelijking met Ipoh is Hoogeveen een bruisende stad dat zijn weerga niet kent. Ik beloof hierbij dat ik nooit meer af zal geven op de Pulledagen en bij deze zijn ze door mij heilig verklaard. Leve Pedro Kleine de grote organisator van de Pulledagen!!!!!!! Maar goed, volgens de reisgids zijn hier leuke oude Engelse gebouwen zoals het oude treinstation die ook wel met de Taj Mahal wordt vergeleken. We bekijken deze en na een uurtje zijn we weer uitgekakt. Dan weer terug naar het deel waar de shopingmallls zitten. Overal zien we groepjes Indiase mannen lopen. Amigos Desperados op zoek naar vertier. Maar wij zijn de grote atttractie van de dag, want we worden aangegaapt. Een Indier kijkt of hij voor het eerst een blanke en een donkere samen ziet. Kijk naar jezelf man met je theedoek op je kop! Ben je vergeten de vaat af te drogen of zo? We sjouwen door de straten om de tijd te doden, want om 5 uur gaat onze bus pas naar de Highlands. Cameron Highlands is genoemd naar William Cameron die in 1885 dit gedeelte in kaart heeft gebracht. Al gauw volgen Chinese theeplanters en de rijke kolonisten die de hitte willen ontvluchten. De temperatuur is altijd tussen 10 en 21 graden Celcius, dus goed voor het kweken van o.a. bloemen, groentes, aarbeien en is het centrum van de Maleise theeproductie. De thee wordt voor 80% geconsumeerd door de Maleisiers zelf.
Stipt een uur te laat vertrekt onze bus. rijdend door de bergen vraag ik me het volgende af. Is dit het land van Highlander, whisky en haggis? Ik denk ook aan de great William Wallace. Weer een stukje verder zien we allemaal kassen staan. Ik denk aan de Italiaanse bloemenriviera die de omgeving ontsieren. En na een uurtje of 2 komen we aan in Tanah Rata. De plaatselijke VVV overvalt de bus en ratelt alle mogelijkheden op die we hier ter plekke kunnen doen. Wij besluiten eerst naar het hotel te gaan en pakken de teksi. Het hotel ligt buiten de bebouwde kom en het is erg stil. Erna gaat de kamer bekijken, dit is echt wel ok. 8 bij 4 is niet slecht. Grote gangen en een mooi lounge hoekje.
's Avonds eten we in het restaurant, waar de kok de sterren van de hemel kookt. Lekkere curry, vis, gamba's en noodles. Daarna is het eindelijk tijd om op een oor te gaan liggen.
Cameron Highlands ligt zo hoog dat een airco niet nodig is. Lekker fris en volop regen, zo begint de ochtend. Precies wat je op 1 september kunt verwachten. Vandaag gaan we een toertje maken door de highlands. Met een groepje van 5 mensen in een busje gaan we de domme toerist uithangen. De eerste stop is een vlinderboerderij. Het enige interessante hier is dat ze net de nieuwe vlinders hier los laten. Grote kleurig vlinders die voor het eerst proberen te vliegen. Daarna is het tijd om naar de theeplantages te gaan. Inmiddels is het regenen gestopt en een waterig zonnetje komt tevoorschijn. We rijden hoger de bergen in en zien de plantages hoog tegen de heuvels liggen. Onze gids vertelt dat de mensen die hier werken uit Indonesie, Nepal en Bangladesh komen. Ze krijgen 4 eurocent per kilo. Het zijn de Polen van Zuidoost Azie. Het uitzicht is geweldig, glooiende groene heuvels. Is dit nou het land van high tea, rode bussen en telefooncellen?
Dan rijden we door naar Gunung Brinchang. Het hoogste punt van het Maleise vasteland. Precies 6.666 voet hoog. Reken zelf maar terug hoeveel meters het zijn. In ieder geval boven de 2000 meter. We gaan naar het uitzichtpunt. Onder ons zien we de bewolking tegen de jungle aanhangen. Mooi uitzicht over de Highlands. Dan gaan we een stukje het natte gedeelte van de bossen in. Voor ons busjestoeristen is het pad geeffend met een mooi pad. Alle bomen zijn begroeid met een dikke laag mos. Voor ons is dit eigenlijk het laatste gedeelte van de toer. Maar de chauffeur heeft geen zin om ons terug te brengen en wij mogen (moeten) gratis verder mee. Hij heeft dit ons beter kunnen besparen. We gaan naar een aardbeienboerderij, rozenkwekerij en naar de bijenboerderij. Voor westerlingen niet interessant, maar hier en voor de andere aziaten is het uniek. Na de tour worden we gedropt in Tanah Rata waar we onze inmiddels uitgedroogde kelen smeren. De bustickets naar Kuala Lumpur worden geboekt. Voor het eerst gaan we de eindbestemming aan doen, maar van hieruit trekken we verder naar de oostkust. Dit omdat het de snelste manier is om aan de oostkust te komen.
Helaas zijn we dit keer weer niet aan Taman Negara toegekomen, maar Jeannette misschien de volgende keer.
Groetend van uit een Britse omgeving
Tada
-
01 September 2009 - 10:07
Bens&Paulus:
Yo E&R,
We mogen als eerste reageren toch? Bens: You didnt ask? Ik vind dat knap van jullie om altijd zo lang in die boessen/teksi/toektoek/Erpleen te zitten. En de controle van de kamers komt me ook bekend voor... Ahaiieeee....Bens: You didnt ask? Rene of moeten we toch in de thee zitten?
Gr,
Cabincrew -
01 September 2009 - 10:29
René En Erna Schuurman:
We hebben inmiddels foto's geplaatst in het vorig bericht.
Erna en Rene -
01 September 2009 - 11:21
"Cabincrew B":
Prachtig het land van de great William ...
Nu in plaats van een stevige wiskey, samen gezellig aan de thee? of slurpend aan de verjongingselixer (bring some with you OK?)en in plaats van haggis in the morning; pisang goreng en magic mushrooms in te evening? How wonderfull live can be. Enjoy your stay for the next 10 days.
"Your hostess" -
01 September 2009 - 14:40
Pa En Ma:
Lieve Schuurmannetjes,
Dus het was even schrikken 10 dagen en dan.........
Ja het gaat snel!
Jammer voor jou René, dat de Pulledagen dit jaar weer voorbij zijn, anders kon je daar ook nog even van genieten.
Erna geen kakkerlakken meer gezien!!!!
De foto's hebben we ook bekeken, we dachten, dat de slang flauwekul was, maar dat was dus echt....
We hebben het reisverslag weer met plezier gelezen.
Moin van uut een regenachtig Emmen.
Pa en Ma. -
01 September 2009 - 15:53
Etes:
... wat een genot weer om het verslag te lezen en de foto's te bekijken ... schitterend ... djempol hoor!!! -
01 September 2009 - 18:02
Max:
Hoi Rene & Erna...aduh maaf baru buka hotmail.long time not see en nu zijn jullie nog verder weg daar in Maleisië sadaaaaap.
Geniet er maar van ..groetjes Max Maël Wilma & Nésya ..kussssssssssss -
01 September 2009 - 18:03
Max:
Taj Mahal in het indonesisch TAI MAHAL aduh ...berapa harganya ahahahhaha -
02 September 2009 - 09:53
Jeannette:
10 Dagen van genieten toch? Hier is het frisjes, jullie krijgen straks een warme deken om je heen wanneer de Cameron H. verleden tijd is.
Lekker in KL rondstruinen en vooral op de pleintjes (Hawkerstal} schrijf ik het goed? gaan eten..Geniet ze...dagdag. -
03 September 2009 - 06:30
Henk En Janny Meijer:
Erna en René
Verslag weer met groot plezier gelezen.
Jullie hebben prachtige foto’s gemaakt .
Groetjes Henk en Janny.
-
03 September 2009 - 12:50
Nancy:
Nou geniet nog maar lekker een volle week, want voor jullie het weten zit je weer in die "bruisende" (hahahyeah) stad Hoogeveen met haar treurwilgen in het spaarbankbos En wil je weer kruipend naar Ipoh. X -
04 September 2009 - 11:05
Erik:
Hey Rene, De eerste pepernoten zijn weer gesignaleerd bij de Boer. 2,5 week eerder dan vorig jaar haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
