De eerste dag in Phnom Penh
Door: Rene Schuurman
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
14 Augustus 2013 | Cambodja, Phnom-Penh
Gisteren was ik niet echt fit en deze lijn zet zich in de nacht voort. Voorhoofdsholte ontsteking met een zenuwpijn vanuit de nek. 's Ochtends heb ik de dokter gebeld en ik kan direct terecht. Met een serie pijnstillers moet het lukken om vanavond te gaan vliegen. Nog wat bijslapen en Erna het werk laten doen. Dan is het vakantie!
Rond de middag ben ik weer opgeknapt en is het tijd om naar Schiphol te gaan. Ruim op tijd arriveren we om de plichtplegingen op het vliegveld te doen. In Holland Casino probeer ik het vakantiegeld te winnen maar helaas. Dit keer vliegen we met KLM en hebben een kleine vertraging vanwege een vermeende terrorist die mee zou vliegeN. Helaas biedt de KLM weinig beenruimte, smalle stoelen en een middelmatige maaltijd. Volgende keer toch maar maar weer Singapore Airlines. Als we op het vliegveld van Bangkok aankomen voelt het weer vetrouwd. Visum regelen , wat drinken en daarna door naar het vliegveld Don Mueang om de vlucht naar Phnom Penh te nemen. De enige manier om er snel te komen is met de taxi. Voor slechts € 8,00 staan we 50 kilometer verder op Don Mueang alwaar we de aankomst in Thailand vieren met een groene kipcurry en een noodlesoep met garnalen. Ruim binnen 6 uur verlaten we Thailand weer en vliegen naar Cambodja.
In het vliegtuig beginnen de formaliteiten al met het invullen van 3 formulieren voor het visum. Aangezien ik in hyrogliefen schrijf, heeft Erna het er maar druk mee. Bij aankomst moeten we eerst het visum regelen. Hier maken we kennis met de charme van Cambodja. Er zitten 10 ambtenaren op een rij waarvan de eerste twee paspoorten en het aanvraagformulier aannemen. Daarna gaat het paspoort via 6 ambtenaren naar de laatste 2. Deze geven het paspoort weer terug na betaling van $ 20,00. De volgende hindernis is de paspoortcontrole en de douane maakt het feestje compleet. We nemen een taxi door het chaotische verkeer van Phnom Penh naar het hotel. In de taxi slaat de vermoeidheid toe en knikkebollen we van de slaap.
Ons hotel staat in een rustige zijstraat. Het ziet er goed uit, ruime kamer en restaurants op loop afstand. Vanavond gaan we in het naastgelegen bar hostal The Happy eten. We worden in een hoek geparkeerd waar ook nog 4 Spanjaarden zitten te wachten op hun eten. We bestellen het eten en onze Spaanse buren krijgen het eten geserveerd. Geserveerd? Van de 3 gerechten is slechts een goed en de vierde is missing in action. De bestelling wordt opnieuw uitgelegd . Even later komt mijn eten en ook Erna’s eten is missing in action. Bij de Spaanse buren wordt nog 4 keer het verkeerde eten geserveerd en dan komt Erna’s eten ook. Fawlty Towers is er niks bij en wij worden hier niet happy van. We gaan terug naar het hotel en vallen in een diepe slaap.
Na de nachtrust is het tijd voor het ontbijt. Lekkere bacon , eieren, pannekoek, bami en een croissantje. Vandaag gaan we met de tuk-tuk op stap.
In Duitsland eten we vaak bij Cambodja City. De eigenaresse, Hong heeft voor ons een betrouwbare chauffeur gereld., mister Rut.
Op het programma staat het bezoeken van de Tuol Sleng gevangenismuseum, the killing field Choeung Ek, de russische markt en de boulevard aan de rivier. Mister Rut blijkt een vriendelijke tuk-tuk chauffeur te zijn die ons de komende 2 dagen de highlights van Phnom Pehn l zal laten zien.
Als eerst rijden we naar Tuol Sleng. Dit is een oude middelbare school geweest die tijdens de Pol Pot periode is omgedoopt tot S21 waar de gevangenen werden gemarteld. Om een beter beeld te geven zal ik eerst een stukje vertellen over de geschiedenis van Cambodja. Tijdens de oorlog in Vietnam werd ook Cambodja zwaargebombardeerd. De Amerikanen hadden gemunt op de Vietcong. Nadat de oorlog afgelopen was, was Cambodja behoorlijk verzwakt. In 1975 kwam de rode Khmer Phnom Pehn binnenmarcheren onder leiding van Pol Pot, waar ze werden opgewacht door blije inwoners. Maar de blijdschap was van korte duur. Pol Pot was een fanatieke aanhanger van de communistische leider Mao Zedong. De Rode Khmer (Khmer was en is de grootste bevolkingsgroep in Cambodja en rood stond voor het communisme) had een visie dat iedereengelijk moest zijn. De bevolking moest alles afgeven, de religie, bezittingen. Mensen mochten niet meer in de grote stad wonen, iedereen werd naar het platteland gestuurd om te werken. Zelfs de kinderen werden niet ontzien. Binnen een mum van tijd werd Phnom Pehn een ghosttown. Iedereen die een gevaar voor de staat opleverde werd vermoord en niet alleen die persoon maar ook zijn familie, vrienden en kennissen. Zo heeft Pol Pot in iets meer dan 3 jaar tijd meer dan 2 miljoen mensen vermoord, dat is bijna een derde van de totale bevolking. Nadat de mensen waren gefolterd werden ze onder valse voorwendselen afgevoerd naar een van de vele velden des doods, de zogenaamde killing fields. Dit gebouw werd omgetoverd tot de ergste folterkamer die je kon bedenken, van het verwijderen van nagels tot het vermoorden van een baby voor de ogen van de moeder. Niemand kon van de buitenkant zien wat er binnen afspeelde. Nadat de Vietnamezen en de tegenhangers van de Rode Khmer de stad veroverde bleek pas welke gruweldaden werden gepleegd.
Met een gids gaan we de tour doen. We zien de folterkamers, cellen en foto’s van de gevangenen. Zoals gezegd was er in die tijd niemand die wist watdaar gebeurde. 20.000 mensen hebben hiern gevangen gezeten. Op de foto’s zie je de gevangenen als ze net zijn binnengebracht. Je ziet de doodsangst in de ogen. Iedereen die geleerd was of er zo uit zaf werd pgepakt, gemarteld en vermoord. De gevangenisbewaarders waren in de leeftijd van 10 tot 15 jaar, die kon men immers nog kneden. Van de gevangenen zijn er echts 7 overlevenden, waarvan 2 in leven. Een ervan mochten we in levende lijve ontmoeten.
Daarna rijden we via de stoffige wegen naar Choeung Ek. Mr Rut is zo aardig om voor ons een mondkapje te kopen. De weg wordt slechter. Dan komen we aan bij Choeung Ek. Hier doen we een audio-on-guidetour. Op deze plaats zijn 20.000 mensen vermoord en begraven. Overal zie je kuilen, dit zijn de putten waar de mensen in zijn gegooid. Deze zijn in de loop van de jaren verzakt. Mensenresten komen nog dagelijks boven. Er is een herinneringsmonument met 17 verdiepingen vol met schedels. Ongelofelijk dat zo iets kan gebeuren. Indrukwekkend, deze dingen vallen niet goed ondermwoorden te brengen.
We rijden via de stoffige wegen terug naar de stad richting de Russische markt. Dez heet zo omdat in de jaren 80 vele Russen hier de inkopen deden. Het is een gebouw met smalle steegjesmvol met waren. Kleding, brommeronderdelen, niets is te gek. Buiten is een levendige markt met vlees, vis en verse groente en fruit. Een lust voor de zintuigen. Daarna rijden we naar de rivier de Tonle Sap. Hier is een fraaie boulevard vol met leven in de brouwerij. Voetbal, volleybal, voetbadminton en aerobic met foute muziek. Pnomh Penh pakt ons behoorlijk n. Deze leuke levendige stad met een vriendelijke bevolking tovert een grote lach op ons gezicht. Dit is het Azie dat wij nog niet kennen. We ontmoeten nog 2 Indonesische dames. Dit omdat ik he weer nodig vond om ongevraagd met 1 van de 2 op de foto te gaan. Mr Rut brengt ons terug naar het hotel. We besluiten de dag met het eten van een typisch Cambodjaans gerecht in een eetstalletje.
Cambodja, zo anders zo puur.
Groet van uit Phnom Penh.
Rond de middag ben ik weer opgeknapt en is het tijd om naar Schiphol te gaan. Ruim op tijd arriveren we om de plichtplegingen op het vliegveld te doen. In Holland Casino probeer ik het vakantiegeld te winnen maar helaas. Dit keer vliegen we met KLM en hebben een kleine vertraging vanwege een vermeende terrorist die mee zou vliegeN. Helaas biedt de KLM weinig beenruimte, smalle stoelen en een middelmatige maaltijd. Volgende keer toch maar maar weer Singapore Airlines. Als we op het vliegveld van Bangkok aankomen voelt het weer vetrouwd. Visum regelen , wat drinken en daarna door naar het vliegveld Don Mueang om de vlucht naar Phnom Penh te nemen. De enige manier om er snel te komen is met de taxi. Voor slechts € 8,00 staan we 50 kilometer verder op Don Mueang alwaar we de aankomst in Thailand vieren met een groene kipcurry en een noodlesoep met garnalen. Ruim binnen 6 uur verlaten we Thailand weer en vliegen naar Cambodja.
In het vliegtuig beginnen de formaliteiten al met het invullen van 3 formulieren voor het visum. Aangezien ik in hyrogliefen schrijf, heeft Erna het er maar druk mee. Bij aankomst moeten we eerst het visum regelen. Hier maken we kennis met de charme van Cambodja. Er zitten 10 ambtenaren op een rij waarvan de eerste twee paspoorten en het aanvraagformulier aannemen. Daarna gaat het paspoort via 6 ambtenaren naar de laatste 2. Deze geven het paspoort weer terug na betaling van $ 20,00. De volgende hindernis is de paspoortcontrole en de douane maakt het feestje compleet. We nemen een taxi door het chaotische verkeer van Phnom Penh naar het hotel. In de taxi slaat de vermoeidheid toe en knikkebollen we van de slaap.
Ons hotel staat in een rustige zijstraat. Het ziet er goed uit, ruime kamer en restaurants op loop afstand. Vanavond gaan we in het naastgelegen bar hostal The Happy eten. We worden in een hoek geparkeerd waar ook nog 4 Spanjaarden zitten te wachten op hun eten. We bestellen het eten en onze Spaanse buren krijgen het eten geserveerd. Geserveerd? Van de 3 gerechten is slechts een goed en de vierde is missing in action. De bestelling wordt opnieuw uitgelegd . Even later komt mijn eten en ook Erna’s eten is missing in action. Bij de Spaanse buren wordt nog 4 keer het verkeerde eten geserveerd en dan komt Erna’s eten ook. Fawlty Towers is er niks bij en wij worden hier niet happy van. We gaan terug naar het hotel en vallen in een diepe slaap.
Na de nachtrust is het tijd voor het ontbijt. Lekkere bacon , eieren, pannekoek, bami en een croissantje. Vandaag gaan we met de tuk-tuk op stap.
In Duitsland eten we vaak bij Cambodja City. De eigenaresse, Hong heeft voor ons een betrouwbare chauffeur gereld., mister Rut.
Op het programma staat het bezoeken van de Tuol Sleng gevangenismuseum, the killing field Choeung Ek, de russische markt en de boulevard aan de rivier. Mister Rut blijkt een vriendelijke tuk-tuk chauffeur te zijn die ons de komende 2 dagen de highlights van Phnom Pehn l zal laten zien.
Als eerst rijden we naar Tuol Sleng. Dit is een oude middelbare school geweest die tijdens de Pol Pot periode is omgedoopt tot S21 waar de gevangenen werden gemarteld. Om een beter beeld te geven zal ik eerst een stukje vertellen over de geschiedenis van Cambodja. Tijdens de oorlog in Vietnam werd ook Cambodja zwaargebombardeerd. De Amerikanen hadden gemunt op de Vietcong. Nadat de oorlog afgelopen was, was Cambodja behoorlijk verzwakt. In 1975 kwam de rode Khmer Phnom Pehn binnenmarcheren onder leiding van Pol Pot, waar ze werden opgewacht door blije inwoners. Maar de blijdschap was van korte duur. Pol Pot was een fanatieke aanhanger van de communistische leider Mao Zedong. De Rode Khmer (Khmer was en is de grootste bevolkingsgroep in Cambodja en rood stond voor het communisme) had een visie dat iedereengelijk moest zijn. De bevolking moest alles afgeven, de religie, bezittingen. Mensen mochten niet meer in de grote stad wonen, iedereen werd naar het platteland gestuurd om te werken. Zelfs de kinderen werden niet ontzien. Binnen een mum van tijd werd Phnom Pehn een ghosttown. Iedereen die een gevaar voor de staat opleverde werd vermoord en niet alleen die persoon maar ook zijn familie, vrienden en kennissen. Zo heeft Pol Pot in iets meer dan 3 jaar tijd meer dan 2 miljoen mensen vermoord, dat is bijna een derde van de totale bevolking. Nadat de mensen waren gefolterd werden ze onder valse voorwendselen afgevoerd naar een van de vele velden des doods, de zogenaamde killing fields. Dit gebouw werd omgetoverd tot de ergste folterkamer die je kon bedenken, van het verwijderen van nagels tot het vermoorden van een baby voor de ogen van de moeder. Niemand kon van de buitenkant zien wat er binnen afspeelde. Nadat de Vietnamezen en de tegenhangers van de Rode Khmer de stad veroverde bleek pas welke gruweldaden werden gepleegd.
Met een gids gaan we de tour doen. We zien de folterkamers, cellen en foto’s van de gevangenen. Zoals gezegd was er in die tijd niemand die wist watdaar gebeurde. 20.000 mensen hebben hiern gevangen gezeten. Op de foto’s zie je de gevangenen als ze net zijn binnengebracht. Je ziet de doodsangst in de ogen. Iedereen die geleerd was of er zo uit zaf werd pgepakt, gemarteld en vermoord. De gevangenisbewaarders waren in de leeftijd van 10 tot 15 jaar, die kon men immers nog kneden. Van de gevangenen zijn er echts 7 overlevenden, waarvan 2 in leven. Een ervan mochten we in levende lijve ontmoeten.
Daarna rijden we via de stoffige wegen naar Choeung Ek. Mr Rut is zo aardig om voor ons een mondkapje te kopen. De weg wordt slechter. Dan komen we aan bij Choeung Ek. Hier doen we een audio-on-guidetour. Op deze plaats zijn 20.000 mensen vermoord en begraven. Overal zie je kuilen, dit zijn de putten waar de mensen in zijn gegooid. Deze zijn in de loop van de jaren verzakt. Mensenresten komen nog dagelijks boven. Er is een herinneringsmonument met 17 verdiepingen vol met schedels. Ongelofelijk dat zo iets kan gebeuren. Indrukwekkend, deze dingen vallen niet goed ondermwoorden te brengen.
We rijden via de stoffige wegen terug naar de stad richting de Russische markt. Dez heet zo omdat in de jaren 80 vele Russen hier de inkopen deden. Het is een gebouw met smalle steegjesmvol met waren. Kleding, brommeronderdelen, niets is te gek. Buiten is een levendige markt met vlees, vis en verse groente en fruit. Een lust voor de zintuigen. Daarna rijden we naar de rivier de Tonle Sap. Hier is een fraaie boulevard vol met leven in de brouwerij. Voetbal, volleybal, voetbadminton en aerobic met foute muziek. Pnomh Penh pakt ons behoorlijk n. Deze leuke levendige stad met een vriendelijke bevolking tovert een grote lach op ons gezicht. Dit is het Azie dat wij nog niet kennen. We ontmoeten nog 2 Indonesische dames. Dit omdat ik he weer nodig vond om ongevraagd met 1 van de 2 op de foto te gaan. Mr Rut brengt ons terug naar het hotel. We besluiten de dag met het eten van een typisch Cambodjaans gerecht in een eetstalletje.
Cambodja, zo anders zo puur.
Groet van uit Phnom Penh.
-
14 Augustus 2013 - 19:56
Janny Meijer:
Prachtig geschreven, geniet er samen van! -
14 Augustus 2013 - 20:46
Henk En Mina:
Wat een spannend begin van de vakantie.
Heel iets anders dan in een tentje in Frankrijk. -
14 Augustus 2013 - 21:16
Jan Munster:
Rene en erna heel indrukwekkend verhaal is het daar ook zo warm als indonesia.?
Hoop dat jullie het goed blijf gaan samen,lekker makan daaar.
Groeten fam J.Munster -
14 Augustus 2013 - 21:29
Etes De Fretes:
Schitterend Schuurmannetjes, spannend hoor, ben benieuwd naar het vervolg ... fijne tijd aldaar !!! -
15 Augustus 2013 - 07:28
Jeannette:
Ha globetrotters, blij dat Renée van die nare voorhoofdontst.af is en nu in een heel ander wereld zit. Een land waarvan de bevolking, veel heeft moeten lijden. Op tv heb ik weleens die schedels etc.gezien en wanneer men daarbij stil staat, vraag je je af waarom mensen elkaar toch zoveel leed aandoen. Geen vraag natuurlijk, 1+1=2.. macht..dat is het toverwoord. Die Pot is me daar een lekkertje.. ik geniet weer van jullie belevenissen en verheug me op de volgende. Deze wordt zo gepresenteerd dat ik als het ware, mee ga en bv, in de tuktuk, in dat stukje wereldje zit wat Cambodja heet. Lieve mensen, geniet verder en pas goed op elkaar..dagdaggggggg.
Jeannette. -
15 Augustus 2013 - 08:37
Aljo:
Mooi verhaal Rene en Erna, en heel veel plezier nog de rest vd reis. -
15 Augustus 2013 - 09:16
Pa En Ma:
Vanmorgen, jullie verhaal gelezen, gisteravond na acht uur niet meer achter de pc gezeten, dus vandaar.
Leuk om dit allemaal weer mee te maken. We hopen, dat jullie een fijne tijd in Cambodja hebben en ons
mee laten genieten door de reisverslagen.
Liefs en groetjes, Pa en Ma. -
15 Augustus 2013 - 15:04
Pa En Ma:
p.s.
we zijn er achter gekomen, dat er ook foto's zijn.
Het zijn indrukwekkende foto's en ook een paar vrolijke. -
16 Augustus 2013 - 12:29
Costavina:
He lieve schatjes,
Nou het is weer een heel mooi beschreven verhaal, het is net als of ik daar ook ben, en dat pas voor paar dagen hebben jullie al zoveel gezien en meegemaakt, mooi hoor, ik verheug me op de volgende verhaal. Loveyou have fun xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
16 Augustus 2013 - 16:18
Nancy:
Jeeeeee, de schuurmannetjes weer op reis. Wat een verhaal. Net wat Costa zegt: Alsof ik zelf ook de hele reis beleef. De foto's van de folterkamer etc. zijn wel erg luguber. Ik denk dan maar aan 50 tinten grijs. Dat verzacht het geheel een beetje. Hihi.
Heerlijk om jullie verhalen weer te mogen lezen. Echt om jaloers op te zijn. Lieve Erna en Rene, enjoy jullie trip. Dat lukt al aardig zo te lezen. Voorzichtig. En in afwachting van jullie volgende belevenissen.
Dikke kus X
Nancy -
19 Augustus 2013 - 11:03
Ollop:
Hallo Lieve vrienden ik ben vandaag pas begonnen en jullie zijn al een week onder weg. ik heb nog wat om in te halen (lezen) maar het is altijd weer genieten van jullie verhalen. Enjoy your stay
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
