Naar ons zin in Hua Hin
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
23 Augustus 2008 | Thailand, Hua Hin
Na 4 dagen in Bangkok te hebben vertoefd gaan we richting het zuiden. Hu Hin is de bestemming. In de reisgids staat dat er weinig toeristen naar toe gaan, dus maar even afwachten wat we daar aantreffen. Als luxe backpackers gaan we met de taxi naar het treinstation. Om 13.00 uur vertrekt de trein. Op het treinstation loopt iemand rond die informatie geeft over op welk perron we moeten instappen. Ze zegt dat we vanaf 12.30 kunnen boarden. Dat is wel heel erg vroeg, dat doen we niet en gaan nog even wat drinken. Een kwartier voor tijd lopen we het perron op. Wat is het hier druk. Er lopen veel passagiers op het perron, grote pakketten worden in de trein geladen. We lopen langs een 3e klas wagon, houten bankjes en weinig ruimte. Gelukkig dat we daar niet een zitplaats hebben geboekt. We stappen in de 2e klas wagon, waar onze stoelen zijn gereserveerd. Genoeg beenruimte, hier houden we het wel even uit. Grote ramen die allemaal naar beneden zijn. Kleine ventilatoren werken als gekken om ons enige verkoeling te geven. Nog maar net ingestapt begint de trein te rijden! We hebben dus geluk gehad want hij vertrekt een kwartier te vroeg.
Vijf minuten later staan we weer op het station. Het blijkt dat er nog een aantal wagons moet worden aangekoppeld. Ondertussen stappen nog weer meer mensen in en uiteindelijk vertrekken we met een half uur vertraging. De trein rijdt langzaam door Bangkok om na 5 minuten weer te stoppen. Even later rijden we weer en stoppen opnieuw. Wat nu weer? Nu zien we waarom, we kruisen namelijk een druk kruispunt. Er moet eerst gewacht worden op een goed moment om het verkeer stil te leggen. Vervolgens mag de trein doorrijden, dit is andersom dan wij gewend zijn in Nederland.
Zo keutelen we voort door de eindeloze voorsteden van Bangkok.
Op het volgende station stappen allerlei verkopers in die lokale koek, snoep en drankjes verkopen. We kijken onze ogen uit. Ook lopen er officiële hostesses van de treinmaatschappij rond met warme maaltijden en drank. We laten ons verleiden en kopen wat om de lokale economie te steunen. Een verkoper met een rare stem loopt zo snel mogelijk door de trein met de bedoeling zo weinig mogelijk te verkopen. Als je hem ziet vergaat je de lust van het eten al. Verder zit er nog een of andere vrouwenvereniging aan boord. De oude besjes zijn in 1951 met hun clubje begonnen, zo lezen we op het shirt.
Voor ons zitten twee vrouwen en een klein ventje van een jaar of 4. Erna geeft hem Nederlandse les en de eerste Thaise woorden worden ons geleerd. Kortom treinen in Thailand is een groot kleurrijk feest.
Dan komen we eindelijk aan in Hua Hin. We worden meteen aangesproken. Taxi? Ja? Ik kom zo terug met de motor met zijspan. Nou laat maar, wij gaan liever met de auto. Veel taxichauffeurs kennen het hotel niet. Gelukkig loopt er een vrouw rond die andere toeristen oppikt. Ze helpt ons aan een taxi en geeft de chauffeur instructies om ons er te brengen. Ons hotel ligt een stukje buiten de stad. Ongeveer 4 km van het centrum. Het lijkt ver, maar staat nog in de bebouwde kom. Het hotel heet de Boat Lodge. De hotelgebouwen zijn gebouwd in de vorm van een boot en een vuurtoren. Het hotel is niet groot en er zijn weinig gasten. Tja, het is ook laagseizoen. We hadden een kamer in de vuurtoren geboekt, alleen is er geen balkon. Dat wil ik wel graag hebben en zo verhuizen we naar een kamer met balkon.
Na een lekkere douche sturen de eigenaren ons naar het strand om te gaan eten. Het strand ligt op 100 meter van het hotel. We lopen er naar toe en treffen een vrijwel verlaten strand aan. We zien een paar eethuisjes staan en in de verte zien we groene lichtjes van de vissersbootjes op zee. Wat een verademing ten opzichte van Bangkok, lekker rustig, een licht briesje vanaf zee en geen massatoerisme. Voor een prikkie eten we ons vol om daarna het slaaptekort van de eerste dagen in te gaan halen.
De volgende ochtend lopen we na een verkwikkend ontbijtje naar het strand. De moeder van de eigenaresse vertelt ons waarom het strand rustig is. Dit is omdat het verlengde hiervan behoort tot de militaire zone en niet mag niet worden bebouwd. En ja hoor, het is erg rustig. Nu zien we pas dat er een berg ligt en dat er ongeveer 5 strandtentjes zijn. We maken eerst een wandeling over het strand. Het is brandschoon, een eindje verderop heeft een aantal kinderen een excursie van school. Voor we het weten hebben we 30 kinderen om ons heen. Ze moeten voor de Engelse les een aantal toeristen interviewen. De kinderen zijn aardig, spontaan en zeer beleefd. Daarna gaan we lekker op het strand liggen, uiteraard eten we er 's middags om daarna terug te gaan naar het hotel.
Vanuit zonnig Hua Hin, Erna en René
Vijf minuten later staan we weer op het station. Het blijkt dat er nog een aantal wagons moet worden aangekoppeld. Ondertussen stappen nog weer meer mensen in en uiteindelijk vertrekken we met een half uur vertraging. De trein rijdt langzaam door Bangkok om na 5 minuten weer te stoppen. Even later rijden we weer en stoppen opnieuw. Wat nu weer? Nu zien we waarom, we kruisen namelijk een druk kruispunt. Er moet eerst gewacht worden op een goed moment om het verkeer stil te leggen. Vervolgens mag de trein doorrijden, dit is andersom dan wij gewend zijn in Nederland.
Zo keutelen we voort door de eindeloze voorsteden van Bangkok.
Op het volgende station stappen allerlei verkopers in die lokale koek, snoep en drankjes verkopen. We kijken onze ogen uit. Ook lopen er officiële hostesses van de treinmaatschappij rond met warme maaltijden en drank. We laten ons verleiden en kopen wat om de lokale economie te steunen. Een verkoper met een rare stem loopt zo snel mogelijk door de trein met de bedoeling zo weinig mogelijk te verkopen. Als je hem ziet vergaat je de lust van het eten al. Verder zit er nog een of andere vrouwenvereniging aan boord. De oude besjes zijn in 1951 met hun clubje begonnen, zo lezen we op het shirt.
Voor ons zitten twee vrouwen en een klein ventje van een jaar of 4. Erna geeft hem Nederlandse les en de eerste Thaise woorden worden ons geleerd. Kortom treinen in Thailand is een groot kleurrijk feest.
Dan komen we eindelijk aan in Hua Hin. We worden meteen aangesproken. Taxi? Ja? Ik kom zo terug met de motor met zijspan. Nou laat maar, wij gaan liever met de auto. Veel taxichauffeurs kennen het hotel niet. Gelukkig loopt er een vrouw rond die andere toeristen oppikt. Ze helpt ons aan een taxi en geeft de chauffeur instructies om ons er te brengen. Ons hotel ligt een stukje buiten de stad. Ongeveer 4 km van het centrum. Het lijkt ver, maar staat nog in de bebouwde kom. Het hotel heet de Boat Lodge. De hotelgebouwen zijn gebouwd in de vorm van een boot en een vuurtoren. Het hotel is niet groot en er zijn weinig gasten. Tja, het is ook laagseizoen. We hadden een kamer in de vuurtoren geboekt, alleen is er geen balkon. Dat wil ik wel graag hebben en zo verhuizen we naar een kamer met balkon.
Na een lekkere douche sturen de eigenaren ons naar het strand om te gaan eten. Het strand ligt op 100 meter van het hotel. We lopen er naar toe en treffen een vrijwel verlaten strand aan. We zien een paar eethuisjes staan en in de verte zien we groene lichtjes van de vissersbootjes op zee. Wat een verademing ten opzichte van Bangkok, lekker rustig, een licht briesje vanaf zee en geen massatoerisme. Voor een prikkie eten we ons vol om daarna het slaaptekort van de eerste dagen in te gaan halen.
De volgende ochtend lopen we na een verkwikkend ontbijtje naar het strand. De moeder van de eigenaresse vertelt ons waarom het strand rustig is. Dit is omdat het verlengde hiervan behoort tot de militaire zone en niet mag niet worden bebouwd. En ja hoor, het is erg rustig. Nu zien we pas dat er een berg ligt en dat er ongeveer 5 strandtentjes zijn. We maken eerst een wandeling over het strand. Het is brandschoon, een eindje verderop heeft een aantal kinderen een excursie van school. Voor we het weten hebben we 30 kinderen om ons heen. Ze moeten voor de Engelse les een aantal toeristen interviewen. De kinderen zijn aardig, spontaan en zeer beleefd. Daarna gaan we lekker op het strand liggen, uiteraard eten we er 's middags om daarna terug te gaan naar het hotel.
Vanuit zonnig Hua Hin, Erna en René
-
23 Augustus 2008 - 14:40
Pa En Ma.:
Alles weer gelezen en bekeken, we genieten van jullie reis.
Nu maar even lekker genieten van de rust en de ruimte.
Een prachtig hotel waar jullie zijn(op internet ook even gekeken, daar staan ook heel mooie foto's van Boat Lodge)
Jullie zien maar weer we volgen alles.
Liefs en groetjes vanuit een regenachtig en koud Emmen.
Pa en Ma. -
23 Augustus 2008 - 18:25
Oompie Gert:
Sawadikrap Rene en Erna,
vast de moeite waard zo'n vakantie in Thailand. Veel plezier nog! -
24 Augustus 2008 - 07:54
Costa:
Jajaja alles weer gelezen en genoten het lijkt wel of ik er ook bij ben hihihihihi helaas. Ik wacht met smart op de volgende reisbericht. Dikke kus Costa Love ya -
24 Augustus 2008 - 09:04
Diana En Christien:
We genieten van jullie reisverslag, hier begint het weer een beetje op te klaren na gisteren haast de hele dag regen. Veel plezier nog,
Liefs Diana en Christien -
25 Augustus 2008 - 18:05
Rika :
weer genoten van jullie verhalen geniet ervan , -
01 September 2008 - 08:19
Ollop:
Nou, nou Rene en we nemen er nog een... nog steeds schade inhalen van de vrij gezellen avond.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
