Laatste dagen Thailand

Dit is onze eerste dag op Phi Phi. Wat gaan we eigenlijk doen? Eerst maar eens ontbijten. Het ontbijtbuffet is hier perfect voor elkaar. Van Thais tot Engels en Continentaal, het is er allemaal. We nemen een Engels ontbijtje en kunnen er de hele dag weer tegen aan. Tja en dan? Wat gaan we doen? Niets, wij gaan naar het strand en nemen een frisse duik in zee. Daarna ga ik de zon in om er een tijdje later zo rood als een kreeft uit te komen. Heel veel spannends kunnen we niet schrijven over niets doen, dus doen we in de tussentijd weer niets.

Later in de middag boeken we tickets naar Kuala Lumpur voor 2 september. Daarna eten we nog wat. Dat is een zware dag!

De volgende dag komen er alarmerende berichten binnen. In Bangkok wordt tegen de regering geprotesteerd. De vliegvelden van Phuket en Krabi zijn bezet. Uiteraard moeten wij vanaf Krabi vliegen, dus het is nog helemaal niet zeker of we hier weg komen. We bekijken de site van het ministerie van Buitenlandse zaken. Hier staat nog niets op vermeld. Treinen rijden ook niet meer. Sowieso wordt dit ten zuiden van Surat Thani afgeraden in verband met aanslagen door een moslimgroepering, die strijdt voor een eigen staat. Onlangs is er een trein overvallen, dus besluiten we maar om af te wachten en niets te doen. We zien het wel waar het (lucht)schip strandt. 's Middags gaan we weer niets doen en nemen nog een duikje in de zee, maar vanwege eb hebben we allebei een kilo zand ingeslikt. Gelukkig is er een zwembad en daar dobberen we nog een uurtje rond. Over het avondeten geef ik geen commentaar. Na het eten nemen we een drankje op het strand. Als we weer in het huisje zijn, bereikt ons het bericht dat het vliegveld van Krabi na 3 dagen van bezetting weer vrij is. Hoera, wij kunnen weg!

Maandagochtend is altijd een zware ochtend en dus ook voor ons. We gaan via internet een hotel zoeken in Kuala Lumpur en zoals gewoonlijk heeft Erna weer last van keuzestress. In een recordtijd van 1,5 uur is het hotel geboekt. Zo snel heeft ze het nog nooit gedaan, meestal neemt dit 4 uur in beslag. 's Middags gaan we naar Phi Phi Leh. Het kleine zusje van Phi Phi Don. We gaan met de speedboot er naar toe. Onderweg stoppen we bij Monkey beach, waar een kolonie apen leeft die de gehele dag door toeristen wordt bezocht en met brood wordt gevoed. Sommige mensen zijn zo slim om de zonnebril te geven. Die zijn ze kwijt of het komt gesloopt terug. Dan varen we 50 meter verder waar we kunnen snorkelen. Aangezien ik zonder bril toch niets zie blijf ik aan boord. Als trouwe vrouw blijft Erna naast mij zitten. Dit komt haar niet slecht uit. Vanaf de boot flikkert ze een half brood in het water om te zien dat deze binnen enkele ogenblikken wordt verorberd door de visjes.

Voor ons begint het al wat te vervelen en gelukkig varen we verder naar Phi Phi Leh. We komen eerst nog bij de Viking Cave. Hier bevinden zich heel veel vogelnesten. Op de wanden zijn tekeningen te zien, m.n. vikingschepen, vandaar de naam. De chinezen maken van de vogelnesten de ‘birdnest soup’ oftewel vogelnestsoep. Deze soep schijnt een Chinese lekkernij en lucratieve business te zijn. Vervolgens varen we verder naar een volgende snorkelstop. Uiteindelijk gaan we richting de beroemde Maya Bay. Dit is voor ons het hoofddoel. Maya Bay is een fraaie baai, die bijna geheel omsloten is door metershoge rotsen en wordt gebruikt in verschillende folders over de Phi Phi eilanden en is ook bekend van de film The Beach. Het zand is spierwit. Omdat het eb is moeten we via glibberige paadjes en door smalle doorgangen er naar toe. Als we aankomen, valt het een beetje tegen. Doordat het eb is ziet de baai een stuk minder mooi uit. Wat een teleurstelling! We blijven hier een uurtje rondlopen en foto's maken gaan dan terug. Inmiddels is het vloed geworden en moeten we terugzwemmen naar de boot. Gisteren had Erna een redelijk waterdichte tas gekocht. We hebben hier de camera’s ingestopt. Ik ga het water in en Erna geeft mij de tas aan. Ik verlies mijn evenwicht en zo drijven de camera's, mijn slippers en ik in de Andaman zee rond. Na een reddingsoperatie van de kapitein van de boot blijkt de schade mee te vallen. Alleen de buitenkant van de foto- en videotas is wat vochtig.

Eenmaal veilig in de boot zien we een aantal durfals die vanaf een meter of 15 de zee in springen. De dames landen keurig, de heren landen op de buik, rug en op de edele delen. Voor de laatste een pijnlijke ervaring. Dan varen we verder naar de ander kant en rara, we kunnen nu de Maya Bay invaren. Na een korte stop gaan we weer verder en is het al gauw einde oefening. Kortom een teleurstellende excursie, maar we houden er een goed idee aan over. We kopen hier een speedboot en gaan de tour zelf verzorgen. De kapiteins spreken amper Engels, dus dat moeten we in ieder geval beter kunnen doen.
's Avonds eten we in het restaurant van het hotel, omdat het onweert en regent. We komen erachter dat hier een topkok zit en smullen van de seafood en de mixed grill. Daarna gaan we terug naar ons huisje en pakken onze spullen in.

Vandaag om 6 uur op, uitchecken, ontbijten en dan met de boot naar Krabi. We hebben een mooie tijd op Phi Phi gehad. In Krabi aangekomen blijken we nog een paar uurtjes te hebben voordat het vliegtuig vertrekt. Dat gebruiken we voor het dagboek. Vanwege de tijdsdruk schrijf ik iets minder uitgebreid. Vanuit Maleisië houden we jullie verder op de hoogte. Voor de laatste keer uit Thailand, sawasdee,

Erna & René