Selamat datang di Malaysia
Door: René en Erna
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
04 September 2008 | Maleisië, Kuala Lumpur
Daar zijn we weer, levend en wel vanuit Maleisië. Gelukkig op tijd vertrokken uit Thailand. Er wordt weer druk meegeleefd uit de reacties te lezen. Dank hiervoor.
Afijn, na 15 dagen Thailand is het tijd voor iets anders. Maleisië staat als volgende land op de planning. Na het internetten charteren we een auto die ons naar het vliegveld brengt. Deze chauffeur rijdt 40% goedkoper dan de taxi. Onderweg zien we een handje vol demonstranten. Als we bij het vliegveld komen stikt het er van de politie. De hoofdingang is met prikkeldraad afgeschermd. Onze chauffeur heeft een grijns van oor tot oor. "The airport is closed." zegt hij en denkt dat hij hiermee klaar is en weer paasagiers heeft voor een ritje terug. Foutje bedankt! De politie stuurt ons een paar kilometer verder om via een kleine ingang naar de vertrekhal te gaan. De chauffeur lacht nu minder, want hij moet een aantal kilometers omrijden.
Wij kunnen nu inchecken en moeten nog 2 uurtjes wachten. Het vliegveld van Krabi is nou niet het leukste vliegveld om te wachten. Het gebouw is nieuw, netjes maar oersaai. Er is helemaal niets te doen. Het is weer tijd voor de mp3 om de tijd te doden.
Ondertussen zien we het vliegtuig van Air Asia landen. Een kwartier later zitten we in dat toestel. Het vliegtuig is nog niet afgekoeld of het stijgt al weer op. De vlucht duurt een uur en 10 minuten. Als we opstijgen komen we direct in de wolken terecht. Hier komen we ook niet meer uit en het wordt een vlucht vol turbulentie. Erna ziet de dood in de ogen en mijn hand is fijngeknepen. Het lukt de piloot toch om het toestel weer veilig op de grond te krijgen. We halen het felbegeerde stempeltje op (weer een voor de collectie) en vertrekken met de bus naar KL (Kuala Lumpur zoals men de stad hier noemt). We hadden tegelijkertijd met de vlucht ook de bus geboekt, want het vliegveld schijnt nogal ver buiten Kuala Lumpur te liggen. En inderdaad, het is meer dan een uur rijden voordat we op het centraal station staan. Omdat het al tegen 9 uur loopt happen we gauw een hamburger en pakken daarna de monorail naar ons hotel. Het station ligt pal naast het hotel, ideaal dus. Het hotel bevalt ons direct. Volgens de portier staan de eettentjes om de hoek en natuurlijk ook our favourite, namelijk de KFC. Daar genieten wij van ons diner en lopen terug naar ons hotel. Onderweg zien we allerlei gezellige eettentjes. We weten nu ook waar we de komende dagen gaan eten.
De volgende dag na het ontbijt gaan we maar even rustig een dagje shoppen. Gisteravond heb ik teveel koude cola achterovergeslagen waardoor mijn darmen nogal heftig aan het protesteren zijn. Tegenover het hotel zit een shoppingcentre en daar gaan we maar heen. Wat een kleurrijke mensen lopen hier rond, Indiërs, Chinezen, Maleisiërs. Het is een grote smeltkroes. In het shoppingcentre bevinden de meest dure merken op de begane grond, bovenin wemelt het van de nagelstudio's en massagesalons. We hebben het al gauw bekeken en lopen verder. Dan zien we een filiaal van The Old Changkee. Hé, dit is ons favoriete snacktentje van Singapore. De currypasteitjes lachen ons toe en we kunnen niet over ons hart verkrijgen ze te laten liggen. Dit blijkt dan weer niet bevorderlijk voor de darmflora en al gauw hebben we hier last van. Einde oefening voor de middag.
Een paar uur later zijn we weer opgeknapt. Het is weer tijd om te eten. In de buurt waar we zitten wemelt het van de restaurants. Ons hotel staat in de Gouden driehoek in Bukit Bintang, de Champs s’Elysees van Kuala Lumpur. Een betere locatie kunnen we niet krijgen. Dus mensen, boek hier een hotel wanneer jullie naar KL gaan.
Wij kiezen voor een restaurant met Maleis eten. Wat een sfeertje hangt hier, totaal anders dan Bangkok. Ondanks dat de stad een metropool is, ervaren we dit niet. Het heeft iets kampongachtigs. We eten een curry van kip met rode kool met appel. De heimwee naar Nederland komt spontaan naar boven. Erna is al weer zo opgeknapt dat ze al weer zin heeft om te shoppen. En zo sjokken we voort totdat we weer naar het hotel gaan. Het is een rustige dag geworden.
De nachtrust heeft ons beide goed gedaan. Wij zijn klaar voor onze toeristische ronde. Eerst gaan we naar de Petronas Twin-Towers. Dit zijn de hoogste twin-towers ter wereld. Terwijl we de plattegrond bekijken op het station, worden we aangesproken door een vriendelijk man. Hij vertelt ons welk station we moeten hebben en waar er meer bezienswaardigheden zijn. Inmiddels zijn wij via posters in het hotel gewaarschuwd voor verschillende tactieken om toeristen te bedriegen of te beroven. We vertrouwen deze gozer niet, temeer omdat hij terloops nog even vraagt in welk hotel we zitten. Toevallig krijgt hij telefoon aan het einde van ons gesprek. Als wij naar de trein gaan blijft hij op het station hangen en kijkt ons na. We stappen een stationnetje eerder uit, want we denken dat het hier weer om een of andere vage handel/oplichterij gaat.
Uiteindelijk komen we aan bij de Petronas Towers. We weten kaartjes te bemachtigen om naar de Skybridge te gaan. Dit is een brug tussen de beide gebouwen op de 41e verdieping. Er mogen per dag maar 1400 bezoekers (gratis) naar binnen. Voordat we naar binnen gaan, krijgen we eerst een promofilm van Petronas. Petronas is de oliemaatschappij van Maleisië. Ze ondersteunen vele goede doelen. In het gebouw zelf huist het Maleisisch filharmonisch orkest. Kortom, Petronas is een fantastisch bedrijf dat maatschappelijk verantwoord bezig is en helemaal niets fout doet, volgens de film.
Voordat we naar boven gaan, ondergaan we een controle die meer tijd in beslag neemt dan een controle op het vliegveld. Vervolgens gaan we met de lift naar boven met een snelheid van 5,5 meter per seconde. Boven genieten we van een fantastisch uitzicht. Kijk je recht naar beneden dan is het duizelingwekkend. We voelen het gebouw bewegen. Helaas krijgen we maar 10 minuten tijd om ervan te genieten en dan is het feest over.
De volgende stop is de plaatselijke VVV. Hier krijgen we extra info over Kuala Lumpur en alvast informatie over de bus naar Malakka, onze volgende stop.
Wij besluiten om naar de oude koloniale wijk te gaan. Daar aangekomen begint het ineens te regenen. Voor ons een teken om een eettentje op te zoeken. We vinden er een in een winkelcentrum. Hier hebben ze allerlei Maleise gerechten voor een prikkie. Verse tahu, frikadel, ayam goreng en nasi putih. Helaas houdt het na het eetfestijn niet op met regenen en gaan we maar terug en werken ons verslag bij. Morgen maar weer verder kijken.
Sampai ketemu lagi (de ballen!),
Erna en René
Afijn, na 15 dagen Thailand is het tijd voor iets anders. Maleisië staat als volgende land op de planning. Na het internetten charteren we een auto die ons naar het vliegveld brengt. Deze chauffeur rijdt 40% goedkoper dan de taxi. Onderweg zien we een handje vol demonstranten. Als we bij het vliegveld komen stikt het er van de politie. De hoofdingang is met prikkeldraad afgeschermd. Onze chauffeur heeft een grijns van oor tot oor. "The airport is closed." zegt hij en denkt dat hij hiermee klaar is en weer paasagiers heeft voor een ritje terug. Foutje bedankt! De politie stuurt ons een paar kilometer verder om via een kleine ingang naar de vertrekhal te gaan. De chauffeur lacht nu minder, want hij moet een aantal kilometers omrijden.
Wij kunnen nu inchecken en moeten nog 2 uurtjes wachten. Het vliegveld van Krabi is nou niet het leukste vliegveld om te wachten. Het gebouw is nieuw, netjes maar oersaai. Er is helemaal niets te doen. Het is weer tijd voor de mp3 om de tijd te doden.
Ondertussen zien we het vliegtuig van Air Asia landen. Een kwartier later zitten we in dat toestel. Het vliegtuig is nog niet afgekoeld of het stijgt al weer op. De vlucht duurt een uur en 10 minuten. Als we opstijgen komen we direct in de wolken terecht. Hier komen we ook niet meer uit en het wordt een vlucht vol turbulentie. Erna ziet de dood in de ogen en mijn hand is fijngeknepen. Het lukt de piloot toch om het toestel weer veilig op de grond te krijgen. We halen het felbegeerde stempeltje op (weer een voor de collectie) en vertrekken met de bus naar KL (Kuala Lumpur zoals men de stad hier noemt). We hadden tegelijkertijd met de vlucht ook de bus geboekt, want het vliegveld schijnt nogal ver buiten Kuala Lumpur te liggen. En inderdaad, het is meer dan een uur rijden voordat we op het centraal station staan. Omdat het al tegen 9 uur loopt happen we gauw een hamburger en pakken daarna de monorail naar ons hotel. Het station ligt pal naast het hotel, ideaal dus. Het hotel bevalt ons direct. Volgens de portier staan de eettentjes om de hoek en natuurlijk ook our favourite, namelijk de KFC. Daar genieten wij van ons diner en lopen terug naar ons hotel. Onderweg zien we allerlei gezellige eettentjes. We weten nu ook waar we de komende dagen gaan eten.
De volgende dag na het ontbijt gaan we maar even rustig een dagje shoppen. Gisteravond heb ik teveel koude cola achterovergeslagen waardoor mijn darmen nogal heftig aan het protesteren zijn. Tegenover het hotel zit een shoppingcentre en daar gaan we maar heen. Wat een kleurrijke mensen lopen hier rond, Indiërs, Chinezen, Maleisiërs. Het is een grote smeltkroes. In het shoppingcentre bevinden de meest dure merken op de begane grond, bovenin wemelt het van de nagelstudio's en massagesalons. We hebben het al gauw bekeken en lopen verder. Dan zien we een filiaal van The Old Changkee. Hé, dit is ons favoriete snacktentje van Singapore. De currypasteitjes lachen ons toe en we kunnen niet over ons hart verkrijgen ze te laten liggen. Dit blijkt dan weer niet bevorderlijk voor de darmflora en al gauw hebben we hier last van. Einde oefening voor de middag.
Een paar uur later zijn we weer opgeknapt. Het is weer tijd om te eten. In de buurt waar we zitten wemelt het van de restaurants. Ons hotel staat in de Gouden driehoek in Bukit Bintang, de Champs s’Elysees van Kuala Lumpur. Een betere locatie kunnen we niet krijgen. Dus mensen, boek hier een hotel wanneer jullie naar KL gaan.
Wij kiezen voor een restaurant met Maleis eten. Wat een sfeertje hangt hier, totaal anders dan Bangkok. Ondanks dat de stad een metropool is, ervaren we dit niet. Het heeft iets kampongachtigs. We eten een curry van kip met rode kool met appel. De heimwee naar Nederland komt spontaan naar boven. Erna is al weer zo opgeknapt dat ze al weer zin heeft om te shoppen. En zo sjokken we voort totdat we weer naar het hotel gaan. Het is een rustige dag geworden.
De nachtrust heeft ons beide goed gedaan. Wij zijn klaar voor onze toeristische ronde. Eerst gaan we naar de Petronas Twin-Towers. Dit zijn de hoogste twin-towers ter wereld. Terwijl we de plattegrond bekijken op het station, worden we aangesproken door een vriendelijk man. Hij vertelt ons welk station we moeten hebben en waar er meer bezienswaardigheden zijn. Inmiddels zijn wij via posters in het hotel gewaarschuwd voor verschillende tactieken om toeristen te bedriegen of te beroven. We vertrouwen deze gozer niet, temeer omdat hij terloops nog even vraagt in welk hotel we zitten. Toevallig krijgt hij telefoon aan het einde van ons gesprek. Als wij naar de trein gaan blijft hij op het station hangen en kijkt ons na. We stappen een stationnetje eerder uit, want we denken dat het hier weer om een of andere vage handel/oplichterij gaat.
Uiteindelijk komen we aan bij de Petronas Towers. We weten kaartjes te bemachtigen om naar de Skybridge te gaan. Dit is een brug tussen de beide gebouwen op de 41e verdieping. Er mogen per dag maar 1400 bezoekers (gratis) naar binnen. Voordat we naar binnen gaan, krijgen we eerst een promofilm van Petronas. Petronas is de oliemaatschappij van Maleisië. Ze ondersteunen vele goede doelen. In het gebouw zelf huist het Maleisisch filharmonisch orkest. Kortom, Petronas is een fantastisch bedrijf dat maatschappelijk verantwoord bezig is en helemaal niets fout doet, volgens de film.
Voordat we naar boven gaan, ondergaan we een controle die meer tijd in beslag neemt dan een controle op het vliegveld. Vervolgens gaan we met de lift naar boven met een snelheid van 5,5 meter per seconde. Boven genieten we van een fantastisch uitzicht. Kijk je recht naar beneden dan is het duizelingwekkend. We voelen het gebouw bewegen. Helaas krijgen we maar 10 minuten tijd om ervan te genieten en dan is het feest over.
De volgende stop is de plaatselijke VVV. Hier krijgen we extra info over Kuala Lumpur en alvast informatie over de bus naar Malakka, onze volgende stop.
Wij besluiten om naar de oude koloniale wijk te gaan. Daar aangekomen begint het ineens te regenen. Voor ons een teken om een eettentje op te zoeken. We vinden er een in een winkelcentrum. Hier hebben ze allerlei Maleise gerechten voor een prikkie. Verse tahu, frikadel, ayam goreng en nasi putih. Helaas houdt het na het eetfestijn niet op met regenen en gaan we maar terug en werken ons verslag bij. Morgen maar weer verder kijken.
Sampai ketemu lagi (de ballen!),
Erna en René
-
04 September 2008 - 09:54
Ollop:
Joehoe Rene en Erna,
Het is weer heerlijk genieten van jullie bericht/verhaal dat de titel Selamat datang di Malaysia heeft gekregen. Ik heb van genoten. Ben erg benieuwd naar de foto's. Ik verheug me op de volgende bericht/verhaal.
(zit op mijn werk en maes_@hotmail.com flits voorbij, dus een snelle reactie)
Samapai ketemu lagi hormat dan tjum manis -
04 September 2008 - 09:57
Ollop:
Sorry foto's staan er onder. Ik neem aan dat er nog meer foto's zijn.
Petronas Towers is voor mij te hoog. -
04 September 2008 - 10:48
Jeann:
Ik krijg acuut heimwee..
Tip..een bezoekje aan de KL Tower is de moeite waard. Je ziet de Twin Towers soms in de wolken , heel bijzonder.
Geniet maar veel.dagdag.
Jeannette. -
04 September 2008 - 11:12
Pa En Ma:
Een bericht naar jullie gestuurd even later kwam jullie vakantieverslag.
Waren jullie online een poosje geleden?
We kwamen er te laat achter!
Weer een prachtig verhaal en mooie foto's.
We genieten er van.
We wensen jullie nog een fijne tijd in Maleisië.
Liefs en groetjes, Pa en Ma.
-
04 September 2008 - 14:30
Diana En Christien:
Zo nu in Mallaysia, heerlijk wer genieten van alle cultuur en eten, ook hier in Groningen hebben wij een KFC, kom's buurten bij ons dan trakteren wij jullie op de nederlandse KFC, veel plezier maar weer!!!! -
04 September 2008 - 16:30
Janny:
Weer een prachtig verhaal,
echt genieten!
Groetjes van deze kant van de wereld,
Janny.
-
04 September 2008 - 16:53
Marcus:
Ik lees het alweer... Kasian Erna sè in de vliegtuig! :( maar goed.. veilig in KL aangekomen dus! En niet te veel eten anders diaree ja hihihi .. Spannend man jullie!! cool!! groetjes vanuit Arnhem hier... weer ka tai di sini.. toevallig di sini sekarang mata hari anders bewolkt adoe sè hahaha.. have fun mw. en dhr. Schuurman ;)
Knufkus -
04 September 2008 - 17:34
Sikatrock!!!!!:
Geweldig jullie!!!!Hier ook alles goed!.Wat heet hier...about 35-40 gr.. vanuit.From the lonely location*****Rdmp.Enjoy!!!!!!!Awas makan2...Selamatoooo$$$$ -
04 September 2008 - 21:13
Rika:
erugggggggggg hoog hoor!! -
05 September 2008 - 07:37
Henny:
Wat weer een belevenissen.
Geniet van jullie verhalen.
Groetjes Henny -
05 September 2008 - 21:45
Costa:
Lieve schatjes,
Het is weer een genot om te lezen dat jullie veilig in KL zijn aangekomen en kasihan Erna met vliegen vreselijk ja!!!!!!!!! Geniet en veel plezier in KL
Dikke kus Love ya -
06 September 2008 - 07:27
Pa En Ma:
Huwelijksreizigers!
6 sept.2008
3 maand getrouwd!
Jullie gaan de laatste week van jullie huwelijksreis in.
Nog veel plezier en genieten maar.
Liefs, Pa en Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
