Terug uit Laos
Door: René en Erna
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
27 Augustus 2009 | ,
Goedemorgen lezers, na 4 dagen komen we weer met een verslag. Dit omdat we een behoorlijk druk programma hebben afgelegd.
De avond valt over Chiang Mai. We boeken een tour voor de volgende dag. Vervolgens gaan we naar de zondagavondmarkt. We hebben geluk want deze is slechts 1 keer per week en schijnt gezelliger te zijn dan de dagelijkse avondmarkt. Eerst maar een hapje eten want de magen beginnen wat te knorren. Bami goreng met vogeleitjes en loempia's gaan er in als Ketelapper. Dan is het weer tijd voor de Erna show. Shop till I drop. Het toetje wordt hier ook nog verorberd, een banaan in een pannekoek opgerold en gegratineerd met chocola. Is wel een cullinair succes hier. Dan is het weer tijd om naar het hotel te gaan om te genieten van onze junior suite. Top!!
De volgende dag moeten we verkassen naar een andere kamer. We hebben ons verblijf verlengd met 2 dagen en krijgen nu een free downgrade naar een luxury room. Vergeleken bij onze vorige suite is dit een klein hok. Het bed is een grote achteruitgang. Niet getreurd, de suite hebben we gratis gehad. Dan gaan we de tour doen. Onze guide haalt ons stipt om 9 uur op. Op de bergen in naar de Hmong dorp. Dit zijn vluchtelingen uit China die eeuwen geleden hier naar toe zijn gekomen. Er zijn veel winkeltjes waar lokale produkten worden verkocht. We gaan ook nog naar een museumpje van de Hmong waar alle gereedschappen, kookgerei etc. worden uitgestald. Ook zien we de traditionele kleding die ze vroeger droegen. Er is opvallend veel gelijkenis met de Torajanese klededracht. Leefomgeving, kleding en de koppies. (Voor insiders) Zo zien we Freddy Anindjola op latere leeftijd, oom Kala en veel dubbelgangers van Serge en Julien. De volgende stop is het buitenverblijf van de koninklijke familie. Ze zijn niet thuis dus kunnen we niet even gezellig een kopje koffie halen, maar mogen het terrein wel op. Mooie optrekje met dito tuintje.
Hierna staat Doi Suthep op het programma. Een tempel boven op de berg die enkele eeuwen geleden in opdracht van de koning is gebouwd. De koning had de as van Buddha in zijn bezit en heeft deze door een olifant laten transporteren. Op de berg ging de olifant dood en daarom is daar een tempel gebouwd. Als je in Chiang Mai bent geweest en je hebt de Doi Suthep niet gezien, dan ben je niet in Chiang Mai geweest. Dit volgens de lokale bevolking. Het was inderdaad best wel indrukwekkend. Steile trap naar boven en een mooie tempel. Doi Suthep is meteen het einde van de tour.
's Middags wandelen we door de oude stad van Chiang Mai. We worden aangesproken door een jongen uit Phuket. Hij weet te vertellen dat er ergens in een tempel een cermonie is rond 6 uur. Alle nieuwe monniken worden dan kaal geschoren en lopen dan in een processie door de stad begeleid door een aantal olifanten. Het publiek biedt hun eten aan. Ja, ja. Ik vind dit niet erg geloofwaardig en denk dat het weer en truc is om ons ergen naar toe te krijgen. Maar we zouden toch naar deze tempel gaan, dus maar even kijken wat er dan gebeurt. Als we bij de tempel aankomen zien we niets gebeuren. Blijkbaar heeft de jongen meerdere toeristen aangesproken, want er komen meer mensen bij. En inderdaad, er is helemaal geen ceremonie. De jongen is een grote fantast.
Dan gaan we terug naar het hotel. We nemen de tuktuk, de eerste keer dat we een vrouw als chauffeur hebben. Het is een gezellig mens die ons veel l goede tips geeft. We eten een noodlesoep bij een stalletje, een erg verlate lunch. 's Avonds nog naar de nightmarket op voor wat inkopen en eten voordat we naar ons hokje in het hotel gaan. De volgende dag moeten we vroeg op omdat we een prive tour doen naar de Golden Triangle (drielandenpunt). We kunnen de slaap niet vatten. Wat een herrie. De lift maakt veel lawaai. Ondanks dat we op de 15e verdieping slapen, horen we het verkeer nog razen. Ah, de ramen kunnen niet goed dicht. Gelukkig gaat het ook nog waaien dus je hoort de wind door de kamer gieren. Alvast goed om een beetje aan de herfst te wennen.
De volgende ochtend vragen we om een nieuwe kamer. Wordt weer geregeld. We zullen het wel zien als we terugkomen. Na het ontbijtje worden we alweer stipt om 7 uur opgehaald. Het zijn dit keer 2 mannen. De chauffeur is de gids, de bijrijder gaat mee om wat te leren. Kennen we de bijrijder niet? Hij lijkt wel veel op Junus Limduan. Dan volgt een rit van 3 uur tot aan de witte tempel. De tempel is 15 jaar geleden gebouwd door een beroemde Thaise architect. Wat een plaatje! Het lijkt wel een kerstkaart, alleen de sneeuw mist nog. Vervolgens gaan we door naar een aantal dorpjes waar de Akha en de Meo stam wonen. Helaas lopen ze niet meer in de traditionele kleding en gaan we gauw weer weg. De stemming aan boord wordt steeds gezelliger. Onze chauffeur is een grapjas pur sang. Na ongeveer een uurtje bereiken de Golden Tiangle (de gouden driehoek). Dit wordt zo genoemd, omdat in het verleden hier opium werd verbouwd en verhandeld. In het plaatsje Chieng Kwaitnait zien we de Mekong rivier. Deze rivier heeft voor mij iets magisch, stromend door China, Myanmar (voormalig Birma), Laos, Cambodja, Thailand en Vietnam. De omgeving is er prachtig. Deze rivier heb ik al een tijdje op mijn lijstje staan. Komt het mischien vanwege alle pangafilet kwekerijen die er in Vietnam zijn? Sommigen onder ons komt dit de neusgaten wel eens uit.
Maar goed de mighty Mekong, deze gaan wij bedwingen met een speedbootje. Het is een smal bootje waar we met 4 personen inclusief de captain in kunnen. De tocht brengt ons eerst naar Laos en dan naar het drielandenpunt waar Myanmar, Laos en Thailand elkaar ontmoeten. We vliegen als in een echte James Bond achtervolging over het water. Fantastisch! Het reddingsvest vliegt bijna van me af. Dan landen we in Laos. Helaas krijgen we geen stempel in het paspoort. Het enige bewijs wat we mee nemen is een koelkastmagneetje. Het dorpje waar we zijn is een grote souvenirstent, maar ja je bent dan wel in Laos geweest. Na een half uurtje is het weer tijd om verder te varen naar het drielandepunt. We varen langs de grens van Myanmar en keren dan terug naar Thailand om daar het grote Buddhabeeld aan de rivier te bewonderen.
Na de lunch gaan we naar Mae Sai waar de grensovergang is tussen Thailand en Myanmar. Junus neemt ons nog mee naar de Chinese wijk. Dit omdat hijzelf nog eenbroek moet kopen. Dan gaan we naar de grensovergang. Een brug over de rivier met 2 checkpoints. Voor de rest zien we heel veel souvenierswinkeltjes. We maken nog enkele foto's en gaan dan op weg naar een dorp waar de longneckstam en de longearsstam wonen. Het zijn vluchtelingen uit Myanmar. In de longneckstam hebben de vrouwen hebben lange nekken. Van jongs af aan krijgen de meisjes een metalen band van 5 ringen om de nek. In de loop van de tijd worden er meerdere banden bijgeplaatst. Wat de mannen lang hebben weet ik niet. Bij de longears hebben de vrouwen een groot gat in hun oorlel waarin een groot oorbel zit. De oorlellen worden hierdoor langer. Dit alles voor de schoonheid van de vrouw. De vluchtelingen hebben geen status in Thailand en hebben dus ook geen recht op educatie etc. De kinderen krijgen af en toe les van een missionaris. Hun inkomsten halen ze uit de verkoop van souvenirs en door entreegeld te vragen. Het dorpje ligt er schitterend en de mensen zijn vriendelijk.
Op de terugweg komen we nog bij een Akha stam langs. Erna koopt hier nog wat van een vrouwtje om de economie te steunen. Dan volgt een lange rit van 3,5 uur richting Chiang Mai. Op de nightmarket eten we nog wat en dan naar het hotel in alweer een andere kamer.
De volgende dag gaan we naar het vliegveld. We vertrekken via Bangkok naar Surat Thani. De stad ligt in het zuiden van Thailand. De eerst vlucht is in een mooi nieuw toestel van Air Asia. De tweede is in een oude Boeing uit de 2e wereldoorlog, ook van Air Asia. Het toestel maakt echt vreemde geluiden. Zelfs ik ben blij dat we weer op de grond staan. Op het vliegveld nemen we een auto naar Hat Nai Phlao, een strandje vlakbij Khanom. Volgens de bijbel van de reizigers (Lonely Planet)is het een losgeslagen stuk van het tegenovergelegen Ko Samui. Wij zijn de hordes toeristen zat dus we gaan lekker daar uitrusten en ons opladen voor Maleisie. Eenmaal aangekomen nemen we een huisje aan het strand. Toplocatie voor weinig geld. We eten nog wat aan het strand en genieten van de avond. Tijd om het slaaptekort in te halen.
Namens de feestcommissie bedanken wij jullie voor de leuke reacties.
Een groet vanuit het strand waar de palmbomen rustig heen en weer gaan met hier en daar een vallende kokosnoot.....
De avond valt over Chiang Mai. We boeken een tour voor de volgende dag. Vervolgens gaan we naar de zondagavondmarkt. We hebben geluk want deze is slechts 1 keer per week en schijnt gezelliger te zijn dan de dagelijkse avondmarkt. Eerst maar een hapje eten want de magen beginnen wat te knorren. Bami goreng met vogeleitjes en loempia's gaan er in als Ketelapper. Dan is het weer tijd voor de Erna show. Shop till I drop. Het toetje wordt hier ook nog verorberd, een banaan in een pannekoek opgerold en gegratineerd met chocola. Is wel een cullinair succes hier. Dan is het weer tijd om naar het hotel te gaan om te genieten van onze junior suite. Top!!
De volgende dag moeten we verkassen naar een andere kamer. We hebben ons verblijf verlengd met 2 dagen en krijgen nu een free downgrade naar een luxury room. Vergeleken bij onze vorige suite is dit een klein hok. Het bed is een grote achteruitgang. Niet getreurd, de suite hebben we gratis gehad. Dan gaan we de tour doen. Onze guide haalt ons stipt om 9 uur op. Op de bergen in naar de Hmong dorp. Dit zijn vluchtelingen uit China die eeuwen geleden hier naar toe zijn gekomen. Er zijn veel winkeltjes waar lokale produkten worden verkocht. We gaan ook nog naar een museumpje van de Hmong waar alle gereedschappen, kookgerei etc. worden uitgestald. Ook zien we de traditionele kleding die ze vroeger droegen. Er is opvallend veel gelijkenis met de Torajanese klededracht. Leefomgeving, kleding en de koppies. (Voor insiders) Zo zien we Freddy Anindjola op latere leeftijd, oom Kala en veel dubbelgangers van Serge en Julien. De volgende stop is het buitenverblijf van de koninklijke familie. Ze zijn niet thuis dus kunnen we niet even gezellig een kopje koffie halen, maar mogen het terrein wel op. Mooie optrekje met dito tuintje.
Hierna staat Doi Suthep op het programma. Een tempel boven op de berg die enkele eeuwen geleden in opdracht van de koning is gebouwd. De koning had de as van Buddha in zijn bezit en heeft deze door een olifant laten transporteren. Op de berg ging de olifant dood en daarom is daar een tempel gebouwd. Als je in Chiang Mai bent geweest en je hebt de Doi Suthep niet gezien, dan ben je niet in Chiang Mai geweest. Dit volgens de lokale bevolking. Het was inderdaad best wel indrukwekkend. Steile trap naar boven en een mooie tempel. Doi Suthep is meteen het einde van de tour.
's Middags wandelen we door de oude stad van Chiang Mai. We worden aangesproken door een jongen uit Phuket. Hij weet te vertellen dat er ergens in een tempel een cermonie is rond 6 uur. Alle nieuwe monniken worden dan kaal geschoren en lopen dan in een processie door de stad begeleid door een aantal olifanten. Het publiek biedt hun eten aan. Ja, ja. Ik vind dit niet erg geloofwaardig en denk dat het weer en truc is om ons ergen naar toe te krijgen. Maar we zouden toch naar deze tempel gaan, dus maar even kijken wat er dan gebeurt. Als we bij de tempel aankomen zien we niets gebeuren. Blijkbaar heeft de jongen meerdere toeristen aangesproken, want er komen meer mensen bij. En inderdaad, er is helemaal geen ceremonie. De jongen is een grote fantast.
Dan gaan we terug naar het hotel. We nemen de tuktuk, de eerste keer dat we een vrouw als chauffeur hebben. Het is een gezellig mens die ons veel l goede tips geeft. We eten een noodlesoep bij een stalletje, een erg verlate lunch. 's Avonds nog naar de nightmarket op voor wat inkopen en eten voordat we naar ons hokje in het hotel gaan. De volgende dag moeten we vroeg op omdat we een prive tour doen naar de Golden Triangle (drielandenpunt). We kunnen de slaap niet vatten. Wat een herrie. De lift maakt veel lawaai. Ondanks dat we op de 15e verdieping slapen, horen we het verkeer nog razen. Ah, de ramen kunnen niet goed dicht. Gelukkig gaat het ook nog waaien dus je hoort de wind door de kamer gieren. Alvast goed om een beetje aan de herfst te wennen.
De volgende ochtend vragen we om een nieuwe kamer. Wordt weer geregeld. We zullen het wel zien als we terugkomen. Na het ontbijtje worden we alweer stipt om 7 uur opgehaald. Het zijn dit keer 2 mannen. De chauffeur is de gids, de bijrijder gaat mee om wat te leren. Kennen we de bijrijder niet? Hij lijkt wel veel op Junus Limduan. Dan volgt een rit van 3 uur tot aan de witte tempel. De tempel is 15 jaar geleden gebouwd door een beroemde Thaise architect. Wat een plaatje! Het lijkt wel een kerstkaart, alleen de sneeuw mist nog. Vervolgens gaan we door naar een aantal dorpjes waar de Akha en de Meo stam wonen. Helaas lopen ze niet meer in de traditionele kleding en gaan we gauw weer weg. De stemming aan boord wordt steeds gezelliger. Onze chauffeur is een grapjas pur sang. Na ongeveer een uurtje bereiken de Golden Tiangle (de gouden driehoek). Dit wordt zo genoemd, omdat in het verleden hier opium werd verbouwd en verhandeld. In het plaatsje Chieng Kwaitnait zien we de Mekong rivier. Deze rivier heeft voor mij iets magisch, stromend door China, Myanmar (voormalig Birma), Laos, Cambodja, Thailand en Vietnam. De omgeving is er prachtig. Deze rivier heb ik al een tijdje op mijn lijstje staan. Komt het mischien vanwege alle pangafilet kwekerijen die er in Vietnam zijn? Sommigen onder ons komt dit de neusgaten wel eens uit.
Maar goed de mighty Mekong, deze gaan wij bedwingen met een speedbootje. Het is een smal bootje waar we met 4 personen inclusief de captain in kunnen. De tocht brengt ons eerst naar Laos en dan naar het drielandenpunt waar Myanmar, Laos en Thailand elkaar ontmoeten. We vliegen als in een echte James Bond achtervolging over het water. Fantastisch! Het reddingsvest vliegt bijna van me af. Dan landen we in Laos. Helaas krijgen we geen stempel in het paspoort. Het enige bewijs wat we mee nemen is een koelkastmagneetje. Het dorpje waar we zijn is een grote souvenirstent, maar ja je bent dan wel in Laos geweest. Na een half uurtje is het weer tijd om verder te varen naar het drielandepunt. We varen langs de grens van Myanmar en keren dan terug naar Thailand om daar het grote Buddhabeeld aan de rivier te bewonderen.
Na de lunch gaan we naar Mae Sai waar de grensovergang is tussen Thailand en Myanmar. Junus neemt ons nog mee naar de Chinese wijk. Dit omdat hijzelf nog eenbroek moet kopen. Dan gaan we naar de grensovergang. Een brug over de rivier met 2 checkpoints. Voor de rest zien we heel veel souvenierswinkeltjes. We maken nog enkele foto's en gaan dan op weg naar een dorp waar de longneckstam en de longearsstam wonen. Het zijn vluchtelingen uit Myanmar. In de longneckstam hebben de vrouwen hebben lange nekken. Van jongs af aan krijgen de meisjes een metalen band van 5 ringen om de nek. In de loop van de tijd worden er meerdere banden bijgeplaatst. Wat de mannen lang hebben weet ik niet. Bij de longears hebben de vrouwen een groot gat in hun oorlel waarin een groot oorbel zit. De oorlellen worden hierdoor langer. Dit alles voor de schoonheid van de vrouw. De vluchtelingen hebben geen status in Thailand en hebben dus ook geen recht op educatie etc. De kinderen krijgen af en toe les van een missionaris. Hun inkomsten halen ze uit de verkoop van souvenirs en door entreegeld te vragen. Het dorpje ligt er schitterend en de mensen zijn vriendelijk.
Op de terugweg komen we nog bij een Akha stam langs. Erna koopt hier nog wat van een vrouwtje om de economie te steunen. Dan volgt een lange rit van 3,5 uur richting Chiang Mai. Op de nightmarket eten we nog wat en dan naar het hotel in alweer een andere kamer.
De volgende dag gaan we naar het vliegveld. We vertrekken via Bangkok naar Surat Thani. De stad ligt in het zuiden van Thailand. De eerst vlucht is in een mooi nieuw toestel van Air Asia. De tweede is in een oude Boeing uit de 2e wereldoorlog, ook van Air Asia. Het toestel maakt echt vreemde geluiden. Zelfs ik ben blij dat we weer op de grond staan. Op het vliegveld nemen we een auto naar Hat Nai Phlao, een strandje vlakbij Khanom. Volgens de bijbel van de reizigers (Lonely Planet)is het een losgeslagen stuk van het tegenovergelegen Ko Samui. Wij zijn de hordes toeristen zat dus we gaan lekker daar uitrusten en ons opladen voor Maleisie. Eenmaal aangekomen nemen we een huisje aan het strand. Toplocatie voor weinig geld. We eten nog wat aan het strand en genieten van de avond. Tijd om het slaaptekort in te halen.
Namens de feestcommissie bedanken wij jullie voor de leuke reacties.
Een groet vanuit het strand waar de palmbomen rustig heen en weer gaan met hier en daar een vallende kokosnoot.....
-
27 Augustus 2009 - 06:19
Ollop:
Het was weer genieten. Mooi verslag en foto's. Erna nog steeds kijken kijken kijken. Ik denk dat de mannen van de Longneckstam kuku padjang hebben. Het is echt een Toplocatie voor weinig geld als ik de foto mag geloven.
Op naar het volgende verslag. -
27 Augustus 2009 - 07:57
Pa En Ma:
Wat een verhaal, prachtig!
Heel mooie foto's.
Nu is het voor jullie even bijkomen aan het mooie strand zo te zien.
Liefs en groetjes Pa en Ma.
-
27 Augustus 2009 - 09:00
Etes:
yihaaaa .... wat heb ik genoten zeg van jullie verhaal hierboven en grappig Erna jouw uitgerekte nek .... op naar de volgende relaxe spanning ... sawatdee khrap -
27 Augustus 2009 - 16:29
Aljo:
Leuk om jullie belevenissen te blijven volgen.
En in Rene is duidelijk een goed schrijver verloren gegaan.
Veel plezier nog de komende tijd. -
27 Augustus 2009 - 17:08
Oompie Gert:
leuk om te lezen van verre landen en vreemde culturen. Es wat anders dan met de caravan naar Italy of Oostenrijk. Veel plezier nog! -
28 Augustus 2009 - 12:31
Ella:
Het was wederom genieten van jullie reisverslag en de mooie foto’s.
Vooral de foto van Ernie en the Longnecklady, wat een giller!
Veel plezier straks in Maleisie……………..!
-
28 Augustus 2009 - 15:09
Nancy:
Hello Longneck and White Mighty King Kong. Dit verslag was weer een genot om te lezen. Ik weet nu wie kan strikken voor een column in de Surat Kabar. Het water loopt me gewoon uit de mond bij het zien van de bananenrol (heb ik wel vaker last van hahahayeah). Geniet maar lekker van jullie strandhuisje. Tot schrijfs in Maleisië. -
29 Augustus 2009 - 08:21
Julien:
Sawadee khrap!
Hoe is het daar in Zuid-Oost Azie? Hebben jullie inmiddels DE plekken ontdekt waar je de beste groene curry en de beste viskoekjes kunt halen? :)Met het aanzien van de foto's en lezen van de verhalen waan ik me weer terug en kan ik voorlopig weer een aantal maanden vooruit met werken voordat ik mag :)
Geniet!
Julien -
29 Augustus 2009 - 20:07
Wim En Annette:
Leuk dat jullie ons weer hebben laten meegenieten van jullie avonturen en welkom thuis. -
31 Augustus 2009 - 21:01
Bens&Paulus:
Hallo E&R,
Leuke verhalen vooral het plaatsje Chieng Kwaitnait klinkt me bekend in de oren (of is het kwaitwel). En de foto's zijn ook weer schitterend.
Gr,
B&P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
