Na zonneschijn komt regen

Daar zijn we weer, maar nu vanuit een ander hotel. We zitten 300 meter verderop maar het is een wereld van verschil. Mooie kamer, rustige ligging en het zwembad op 5 meter afstand. Bovendien zijn hier haast geen gasten. Na het inchecken hebben we gisteren de site bijgewerkt en zijn daarna met de boot naar Rai Leh gegaan. Dit plaatsje is alleen met de boot bereikbaar. Om in de boot te komen moeten we eerst een stukje door de zee waden. Gelukkig werken de golven niet mee en voordat we aan boord zijn, zijn onze broeken al doorweekt. Het tochtje duurt ongeveer 10 minuten en we schommelen vrolijk over de kalme zee. Onderweg zien we mooie kliffen en om de bocht zien we Rai Leh liggen. Een mooi strand met luxe resorts erbij. Gelukkig verloopt de landing wat droger. We gaan hier, na de luiers verschoond te hebben, een hapje eten en lopen daarna naar de andere kant van het dorp.

Aan de andere kant komen de boten uit Krabi aan. Het strand is een grote modderbende met bomen. De passagiers worden met tractors van de boot gehaald. Wij zien een bordje met Tam Phra Nang. Dit schijnt een grot van een verdronken prinses te zijn. Zij is in de 3e eeuw na Christus overleden en vissers komen tot op heden hun respect tonen door er fraaie fallussen neer te zetten. Dat willen we nog wel even zien. Via een donker pad lopen we onder de rotsen door. Het begint te ritselen en Erna ziet overal slangen. Niet zeuren, gewoon doorlopen! Na een tijdje zien we een mooi strand liggen. We gaan eerst de grot bekijken. Voor verder informatie verwijzen we naar de foto's. Het strand en uitzicht zijn werkelijk fantastisch! Alleen begint de lucht te betrekken en horen we het onweer. Bovendien begint het hard te waaien en het idee om in zo'n klein rotbootje op zee te zitten is niet echt aanlokkelijk. Wij maken dat we wegkomen en een half uurtje later zitten we op de boot. De schipper geeft vol gas en we stuiteren over de zee. Ik kan hier niet van genieten, maar gelukkig komt er weer land in zicht. Bij aankomst begint het te regenen. Ik stap als eerste uit om Erna te helpen. Erna verliest haar schoen, deze drijft de zee in en ik ga er achteraan. Voor de 2e keer is mijn broek zeiknat. Ik verlies de schoen uit het oog, maar gelukkig spoelt deze al gauw aan op het strand. Het begint nog harder te regenen en als verzopen katten komen we aan in ons hotel.

's Avonds gaan we bij een Indiaas restaurant eten. We eten ons buikje nog ronder aan Tikka massala, chicken tandoori etc. Dan moeten we nog een activiteit voor de volgende dag bedenken. Ja, je moet toch wat van de omgeving zien. We gaan naar een reisbureau en boeken een rainforest tour. (Gosh, i wish that Sting was here to see this). Omdat we niet weten wat het weer wordt kiezen we hiervoor in plaats van een eilandtour. We boeken meteen 2 plaatsjes op de boot naar de Phi Phi eilanden. Hier gaan we vrijdag naar toe.
Na een slechte nachtrust gooi ik er wat paracetamol en diarreeremmers in. Ik heb vannacht 2 uurtjes geslapen, want die airco maakt een behoorlijke herrie. Als die uitgaat is het te warm. Maar goed, zo overleven we het weer en om half negen komt het busje ons ophalen.

De tourleider is er een van het grappige type. Vanaf de eerste minuut zit hij te ouwehoeren. Na nog meer domme toeristen te hebben opgepikt gaan we op weg naar een waterval. Deze heeft een temperatuur van 38 graden en er is ruimte om te baden. Gelukkig zijn er ook 5 bussen met schoolkinderen en wij zijn dan ook weer het slachtoffer om Engels met hen te oefenen. Een rondborstig type uit onze groep ontkleedt zich en plonst het water in. Plots komen de mobieltjes tevoorschijn en laat ze zich vol overgave fotograferen door de schoolkids. Over de temperatuur van de jongens op dat moment durf ik geen uitspraak te doen.

Dan gaan we verder naar de Emerald pool. We moeten anderhalf kilometer de jungle in en onderweg kijken we onze ogen uit. Nog nooit zijn we zo ver in een regenwoud gekomen. Midden in het oerwoud bevindt zich een meertje. Het water schijnt de kleur van smaragd te hebben. Na een tijdje zien we de Emerald pool. Het water is kristalhelder. Erna springt uit haar kleding en gaat zwemmen. Voorzichtig glijdt ze het water in. De rand is superglad, je loopt niet zomaar het meertje in. Al gauw wordt het donker en gaan we terug naar het restaurant bij de parkeerplaats. We zijn nog maar net binnen of het begint te gieten. Gelukkig hebben we hier ook onze lunch. Na de lunch gaan we naar een rubberplantage, toevallig ligt deze hier om de hoek. De gids vertelt dat ze wel weten hoe ze rubber moeten maken maar niet weten hoe ze een condoom (rubber) moeten gebruiken.

Vervolgens gaan we op weg naar de Tigercave, een grot waar Boeddhistische monniken wonen. Het staat vol met Boeddhabeelden. Ook komen er veel apen in de grot die een groot deel van de flessen watervoorraad komt jatten. Achter de grot is een vallei. Eerst moeten we flink klimmen om daarna bij een natuurlijk plein uit te komen en zien we alweer een Boeddhabeeld. Daarna lopen we de jungle in om eeuwenoude ebbenhouten bomen te bekijken. Werkelijk indrukwekkend. Sommigen zijn ca. 1000 jaar oud. De krekels zingen hier als gekken. Wij zweten als gekken en voelen de muggen om ons heen. Daarna is het tijd om terug te gaan naar het hotel. Wij plonzen direct in het zwembad om lekker af te koelen.

Omdat de internetcafé zo gaat sluiten plaatsen we vandaag geen foto's.
Dat gaan we morgen vanuit Phi Phi Islands doen.

Till next time from Phi Phi, your reporters Erna en René