Naar het paradijs?
Door: René en Erna
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
27 Augustus 2008 | Thailand, Ao Nang
We vertrekken richting Krabi, een stad aan de zuidwestkust van Thailand. De eigenaren van de Boat Lodge zijn zo vriendelijk om ons naar het treinstation te brengen. Onze trein vertrekt om 11.14 uur. Eigenlijk zijn we al vanuit gegaan dat de trein vertraging zal hebben. En ja hoor, de vertraging duurt 3 kwartier. Wachten, wachten en nog eens wachten, maar eindelijk komt de trein. Wij willen instappen en de stationschef vraagt ons de tickets. Nee, niet deze, dit is de trein van half elf. We beginnen te filosoferen. Wat is nu het toppunt van stress in Thailand? We komen tot de conclusie dat dat het missen van de trein is.
Na een uur komt dan eindelijk onze trein. Het is een korte met 2 wagons. Deze trein is luxer, maar mist de beenruimte en de charme van de vorige boemeltrein. Niks geen verkopers en gezellige locals, maar verveelde toeristen en wat meer upperclass Thaise mensen. We krijgen direct eten en een glas water en dan kan de reis beginnen. Het wordt een lange saaie rit.
Vlak voor zessen komen we aan in Surat Thani. Meteen worden we door een jongen benaderd die nog een bus naar Krabi weet en het is meteen de laatste bus. Wij twijfelen want volgens de reisgids gaan er geen bussen meer. We hakken de knoop door en nemen de gok. Samen met een Zwitsers stel worden we in een klein Suzuki busje gepropt. Het stelletje woont in Hua Hin en zijn op weg naar Koh Samui. Dit geeft de burger moed, want de man geeft aan dat dit wel goed zit. Dan begint een dodemansrit door Surat Thani, want uiteraard vertrekt de chauffeur te laat. Met 80 tot 90 kilometer per uur scheuren we door de straten. Elke vierkante centimeter wordt benut. Als we dit overleven zal de busreis naar Krabi ook wel lukken. Gelukkig worden we levend afgezet bij de bus. Voor 1100 Baht kunnen we mee, dit is pure oplichterij en we zeggen dat we niet mee gaan. Daar had de verkoper niet op gerekend. Wat willen jullie dan wel betalen? We betalen 700 Baht en dat is eigenlijk nog te veel voor deze bus. Want in plaats van de beloofde non- stop bus stopt deze bus overal.
Keurig op tijd komen we aan in Krabi. De chauffeur rijdt een duister terrein op met allerlei barretjes waar diverse dames om een of andere reden zitten te wachten. Ik weet niet waarom. Toevallig zit hier een reisbureautje waar we ons hotel kunnen boeken. We nemen een goedkoop hotelletje, omdat we hier toch maar een paar uurtjes slapen. Voor het hotel zit een groepje jonge Amerikaanse backpackers. Ze waarschuwen ons om hier niet te overnachten, want ze zijn bestolen (hebben $ 1.400 in hun koffer achter gelaten en dat geld is weg). Zij zeggen dat het geld is gestolen door het hotelpersoneel. Tja, wie neemt dan ook zoveel cashgeld mee en laat het ook nog eens in de koffer achter? Wat moet je daarop zeggen? Daar krijgen we geen tijd voor want onze magen beginnen te knorren, dus lopen we naar het openlucht restaurant om de honger te stillen. Vervolgens boeken we via internet ons hotel in Ao Nang, een fraai hotel met keurige kamers aldus de informatie. Het heeft bijna allemaal positieve reviews.
De volgende dag, na een ontsmettende douche, lopen we onze kamer uit. Vol verbazing zien we een van de schoonmaaksters relaxt in een kamer een boek van een gast lezen. Nou dit hebben we nog nooit meegemaakt! Hopelijk komt de gast niet onverwachts terug in het hotel, want dan zwaait er wat…
Afijn, we ontbijten buiten het hotel en als we teruggaan, ligt dezelfde schoonmaakster languit op de buik op de grond nog steeds te lezen. Well, sometimes life is easy...
Gauw pakken we onze spullen in en nemen een busje naar Ao Nang. De beloofde kamer blijkt toch niet zo mooi als beloofd. Het is daar een drukte van belang, grote files van mieren en hier en daar een verdwaalde kakkerlak. Het strand en de omgeving zien er wel mooi uit met diverse kleine eilandjes voor de kust. Als we het dorp inlopen zien we dat het een grote toeristische bende is, niet geweldig vergeleken met Hua Hin. Echt authentiek is het hier niet met pizzatenten en de Burger King om de hoek. We lopen langs een hotel dat onze aandacht trekt, het is nieuw en modern. Uit nieuwsgierigheid lopen we naar binnen en vragen de prijs. Heel toevallig hebben ze een aanbieding. Nou daar denken we nog even over na.
's Avonds eten we red snapper met groentes in de plaatselijke nightmarket. Onze plannen om wat te gaan drinken worden luidruchtig verstoord door de darmen. Dan maar terug naar het hotel. Onderweg boeken we een kamer in het andere hotel voor de komende 2 nachten.. Ik refereer naar onze aanbieding van vanmiddag, nu blijkt de prijs met 200 baht per dag te zijn gedaald.
Gelukkig zit er tegenover het hotel ook een strandtent met de traditioneel aanwezige lokale dames. Tot diep in de nacht gaat dit door, discodreunen worden af en toe overstemd door ons darmsysteem.
De volgende dag krijgen we een fris ontbijtje met uitgedroogde ham, koude worstjes en jus d'orange vol met vliegen, wij kunnen terugkijken op een fijn hotel. Bij het uitchecken vergeet men ons de 500 baht in rekening te brengen die we nog moesten betalen. Hier zeuren we maar niet over en vertrekken naar het volgende hotel.
Aloha uit Ao Nang
P.S. Iedereen bedankt voor de leuke reacties. Het is ook fijn om nieuws van de andere kant te krijgen. We zijn altijd nieuwsgierig naar.
Na een uur komt dan eindelijk onze trein. Het is een korte met 2 wagons. Deze trein is luxer, maar mist de beenruimte en de charme van de vorige boemeltrein. Niks geen verkopers en gezellige locals, maar verveelde toeristen en wat meer upperclass Thaise mensen. We krijgen direct eten en een glas water en dan kan de reis beginnen. Het wordt een lange saaie rit.
Vlak voor zessen komen we aan in Surat Thani. Meteen worden we door een jongen benaderd die nog een bus naar Krabi weet en het is meteen de laatste bus. Wij twijfelen want volgens de reisgids gaan er geen bussen meer. We hakken de knoop door en nemen de gok. Samen met een Zwitsers stel worden we in een klein Suzuki busje gepropt. Het stelletje woont in Hua Hin en zijn op weg naar Koh Samui. Dit geeft de burger moed, want de man geeft aan dat dit wel goed zit. Dan begint een dodemansrit door Surat Thani, want uiteraard vertrekt de chauffeur te laat. Met 80 tot 90 kilometer per uur scheuren we door de straten. Elke vierkante centimeter wordt benut. Als we dit overleven zal de busreis naar Krabi ook wel lukken. Gelukkig worden we levend afgezet bij de bus. Voor 1100 Baht kunnen we mee, dit is pure oplichterij en we zeggen dat we niet mee gaan. Daar had de verkoper niet op gerekend. Wat willen jullie dan wel betalen? We betalen 700 Baht en dat is eigenlijk nog te veel voor deze bus. Want in plaats van de beloofde non- stop bus stopt deze bus overal.
Keurig op tijd komen we aan in Krabi. De chauffeur rijdt een duister terrein op met allerlei barretjes waar diverse dames om een of andere reden zitten te wachten. Ik weet niet waarom. Toevallig zit hier een reisbureautje waar we ons hotel kunnen boeken. We nemen een goedkoop hotelletje, omdat we hier toch maar een paar uurtjes slapen. Voor het hotel zit een groepje jonge Amerikaanse backpackers. Ze waarschuwen ons om hier niet te overnachten, want ze zijn bestolen (hebben $ 1.400 in hun koffer achter gelaten en dat geld is weg). Zij zeggen dat het geld is gestolen door het hotelpersoneel. Tja, wie neemt dan ook zoveel cashgeld mee en laat het ook nog eens in de koffer achter? Wat moet je daarop zeggen? Daar krijgen we geen tijd voor want onze magen beginnen te knorren, dus lopen we naar het openlucht restaurant om de honger te stillen. Vervolgens boeken we via internet ons hotel in Ao Nang, een fraai hotel met keurige kamers aldus de informatie. Het heeft bijna allemaal positieve reviews.
De volgende dag, na een ontsmettende douche, lopen we onze kamer uit. Vol verbazing zien we een van de schoonmaaksters relaxt in een kamer een boek van een gast lezen. Nou dit hebben we nog nooit meegemaakt! Hopelijk komt de gast niet onverwachts terug in het hotel, want dan zwaait er wat…
Afijn, we ontbijten buiten het hotel en als we teruggaan, ligt dezelfde schoonmaakster languit op de buik op de grond nog steeds te lezen. Well, sometimes life is easy...
Gauw pakken we onze spullen in en nemen een busje naar Ao Nang. De beloofde kamer blijkt toch niet zo mooi als beloofd. Het is daar een drukte van belang, grote files van mieren en hier en daar een verdwaalde kakkerlak. Het strand en de omgeving zien er wel mooi uit met diverse kleine eilandjes voor de kust. Als we het dorp inlopen zien we dat het een grote toeristische bende is, niet geweldig vergeleken met Hua Hin. Echt authentiek is het hier niet met pizzatenten en de Burger King om de hoek. We lopen langs een hotel dat onze aandacht trekt, het is nieuw en modern. Uit nieuwsgierigheid lopen we naar binnen en vragen de prijs. Heel toevallig hebben ze een aanbieding. Nou daar denken we nog even over na.
's Avonds eten we red snapper met groentes in de plaatselijke nightmarket. Onze plannen om wat te gaan drinken worden luidruchtig verstoord door de darmen. Dan maar terug naar het hotel. Onderweg boeken we een kamer in het andere hotel voor de komende 2 nachten.. Ik refereer naar onze aanbieding van vanmiddag, nu blijkt de prijs met 200 baht per dag te zijn gedaald.
Gelukkig zit er tegenover het hotel ook een strandtent met de traditioneel aanwezige lokale dames. Tot diep in de nacht gaat dit door, discodreunen worden af en toe overstemd door ons darmsysteem.
De volgende dag krijgen we een fris ontbijtje met uitgedroogde ham, koude worstjes en jus d'orange vol met vliegen, wij kunnen terugkijken op een fijn hotel. Bij het uitchecken vergeet men ons de 500 baht in rekening te brengen die we nog moesten betalen. Hier zeuren we maar niet over en vertrekken naar het volgende hotel.
Aloha uit Ao Nang
P.S. Iedereen bedankt voor de leuke reacties. Het is ook fijn om nieuws van de andere kant te krijgen. We zijn altijd nieuwsgierig naar.
-
27 Augustus 2008 - 07:51
Pa En Ma:
Alles weer gelezen.
Wat een reis was het weer!
Hopelijk hebben jullie nu een goed hotel gevonden zonder al die kakkerlakken e.d.
Zijn de darmen weer een beetje tot rust gekomen?
Wij zijn gisteren ook met de trein geweest.(Haarlem).
Het zou mooi weer worden, maar het was de hele dag bewolkt. Vandaag moe van de hele dag lopen, dus lekker niets doen.
We wensen jullie veel plezier, zonder al te veel strubbelingen.
Liefs en groetjes, Pa en Ma. -
27 Augustus 2008 - 09:33
Erwin:
Hier een berichtje uit Zwolle. Hier gaat alles weer zijn gangetje. Hoewel ik pas 2 weken thuis ben, kan ik niet wachten om weer op pad te gaan. Verder geen nieuws.... Behalve dat Emmen op de 2e plaats staat. ENJOY THE WORLD, KEEP ON TRAVELLING!!
-
27 Augustus 2008 - 09:57
Jeann:
Verstandig dat jullie een ander hotel hebben genomen. Hoort dat bij de Thaise "cultuur" soms, lekker lui relaxen in gastenkamers?
Mooie foto`s en ik hoef het jullie niet te zeggen...geniet.
Jeannette. -
28 Augustus 2008 - 12:57
Bens En Paulus:
Hello Honeymooners, We genieten van jullie reisverslagen en en vinden het hartstikke leuk dat jullie een mooie vakantie beleven daar in Zuid-oost Azie en daar ook hele mooie foto's bij maken. We gaan jullie reis volgen en kijken al uit naar het volgene reisverslag. Wij vertrekken zondag naar Greece voor een rustige vakantie met af en toe een excursie. Tot horens maar weer.....
p.s. misschien is daar wel iets op te starten? Ahaieeeee...... -
28 Augustus 2008 - 15:14
Christa:
tjonge ...petje af voor jullie.
geweldig om jullie verhalen te lezen,maar wel voorzichtig zijn hoor!
het zou vanaf morgen hier zonnig en warm worden ...eerst maar zien dan geloven ....
veel plezier daar nog ..want voor je het weet gaat de reis weer terug naar nederland!
liefs christa
-
28 Augustus 2008 - 16:06
Fam Munster:
mooi vehaal wij blijven volgen dus alles onder controlle verder alles hier ook goed en de groeten van clief silooy ut amahusu hij is hier met vacantie groeten daar bg yance -
28 Augustus 2008 - 18:43
Sikatrock!!!!!:
Zo te lezen, zijn ze al brutaal met de bathjes?Nou.ja wat wil je met touristen?Maar goed, keep going en keep it cheep guys!!!!!Nice storys love it!!!! -
01 September 2008 - 08:22
Ollop:
Hee Rene, zag ik een paar dagen geleden ook al. Makan2 al door gezellig man.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
