De parel in de Andaman Zee
Door: René en Erna
Blijf op de hoogte en volg René en Erna
30 Augustus 2008 | Thailand, Bangkok
Goedenavond Nederland, de foto's zijn inmiddels bij het vorige bericht geplaatst. Aan de hits te zien leven jullie flink met ons mee.
We staan vroeg op om onze spullen te pakken en zitten we daardoor te vroeg aan het ontbijt. Iets waar de bediening nog geen rekening mee had gehouden. Haastig maken ze de laatste dingen nog voor elkaar. De eieren worden nog ingevlogen, maar wij slaan dit keer over. Na 2 weken gebakken eieren begint dit toch te vervelen.
Vandaag nemen we de boot naar de Phi Phi eilanden. Een van de mooiste eilandengroep van Thailand. Phi Phi bestaat uit 2 eilanden, Phi Phi Don en Phi Phi Leh, de laatste is onbewoond. Deze eilandengroep is in 2004 behoorlijk getroffen door de tsunami.
We hebben een plaatsje op de boot geboekt en de organisatie pikt ons op bij het hotel. Bij de boot worden we keurig afgezet en gaan lekker op het dek zitten. Het is toch bewolkt. Niet veel later zitten we in de volle zon te bakken. De eerste stop is Rai Leh. Hier komen nog 5 bootjes met vluchtelingen bij. De bagage gaat ook op het dek en als sardientjes zitten we bij elkaar gepakt. Dan op naar Phi Phi. Halverwege de reis valt de motor uit. Eh, is er iemand lid van de ANWB? Maar gelukkig is er niets aan de hand. We varen op halve kracht verder. Inmiddels zijn er alleen maar roodhuiden en locals aan boord te vinden.
Als we aankomen op Phi Phi treffen we een Caribische sfeertje aan. Bob Marley klinkt hard uit de luidsprekers en worden we belaagd door mensen die ons een hotel willen aansmeren. Maar gelukkig hebben we al via internet geboekt, alleen moeten we het nog bevestigen. Dus eerst naar het internetcafé, betalen en dan terug naar de pier. Met de boot van het hotel worden we naar onze accommodatie gebracht. Er is geen gemotoriseerd transport op het eiland, dus alles lopen of met de boot. De receptie ligt aan het strand, ons huisje boven op de berg. Onderweg naar het huis ziet Erna het niet meer zitten, maar dankzij haar doorzettingsvermogen komt ze er toch. De inspanning wordt beloond, wat een geweldig uitzicht! We kijken uit over de baai. Al gauw zijn we geïnstalleerd in onze relaxstoelen en luieren onder het genot van een cola en een biertje. Omdat we niet geluncht hebben nemen we een cup a soup. Omdat de r bijna in de maand zit heeft Erna snert meegnomen. Heerlijk, Unox, ik kan niet meer wachten tot ik thuis ben en het reclame deuntje op de radio hoor. Trouwens, liggen de pepernoten alweer in de winkel?
Dan begint het te regenen. Later op de avond gaan we tussen de buien door naar het dorpje om te eten. We eten (alweer) noodles, dit komt ons zo langzamerhand de neusgaten uit. Al die tijd hebben we geen Europees eten gehad. Het wordt tijd voor iets anders.
Vermoeid door de reis besluiten we maar vroeg op bed te gaan. 's Nachts blijft het hard regenen.
De volgende ochtend na het ontbijt gaan we de vlucht naar Kuala Lumpur boeken. Even speelt het idee om naar Indonesië te gaan door ons hoofd. Nee toch maar niet. Daarna gaan we naar het strand. Er is een privéstrand van het hotel dat ongeveer 10 meter onder ons huis ligt. Het water is helder en de zee kleurt azuurblauw. Hier gaan we zwemmen en luieren de hele ochtend. Is dit nou het Zwitser Leven gevoel?
Later op de middag lopen we het dorp in. Helaas is het hier ook te toeristisch. Is zuid Thailand nog wel authentiek? Nieuwbouw komt hier en daar tevoorschijn. Men is nog steeds bezig met de wederopbouw sinds de tsunami. In ieder geval is Phi Phi met recht de parel in de Andaman Zee.
Een zonnige groet uit regenachtig Phi Phi Don.
Erna en René
We staan vroeg op om onze spullen te pakken en zitten we daardoor te vroeg aan het ontbijt. Iets waar de bediening nog geen rekening mee had gehouden. Haastig maken ze de laatste dingen nog voor elkaar. De eieren worden nog ingevlogen, maar wij slaan dit keer over. Na 2 weken gebakken eieren begint dit toch te vervelen.
Vandaag nemen we de boot naar de Phi Phi eilanden. Een van de mooiste eilandengroep van Thailand. Phi Phi bestaat uit 2 eilanden, Phi Phi Don en Phi Phi Leh, de laatste is onbewoond. Deze eilandengroep is in 2004 behoorlijk getroffen door de tsunami.
We hebben een plaatsje op de boot geboekt en de organisatie pikt ons op bij het hotel. Bij de boot worden we keurig afgezet en gaan lekker op het dek zitten. Het is toch bewolkt. Niet veel later zitten we in de volle zon te bakken. De eerste stop is Rai Leh. Hier komen nog 5 bootjes met vluchtelingen bij. De bagage gaat ook op het dek en als sardientjes zitten we bij elkaar gepakt. Dan op naar Phi Phi. Halverwege de reis valt de motor uit. Eh, is er iemand lid van de ANWB? Maar gelukkig is er niets aan de hand. We varen op halve kracht verder. Inmiddels zijn er alleen maar roodhuiden en locals aan boord te vinden.
Als we aankomen op Phi Phi treffen we een Caribische sfeertje aan. Bob Marley klinkt hard uit de luidsprekers en worden we belaagd door mensen die ons een hotel willen aansmeren. Maar gelukkig hebben we al via internet geboekt, alleen moeten we het nog bevestigen. Dus eerst naar het internetcafé, betalen en dan terug naar de pier. Met de boot van het hotel worden we naar onze accommodatie gebracht. Er is geen gemotoriseerd transport op het eiland, dus alles lopen of met de boot. De receptie ligt aan het strand, ons huisje boven op de berg. Onderweg naar het huis ziet Erna het niet meer zitten, maar dankzij haar doorzettingsvermogen komt ze er toch. De inspanning wordt beloond, wat een geweldig uitzicht! We kijken uit over de baai. Al gauw zijn we geïnstalleerd in onze relaxstoelen en luieren onder het genot van een cola en een biertje. Omdat we niet geluncht hebben nemen we een cup a soup. Omdat de r bijna in de maand zit heeft Erna snert meegnomen. Heerlijk, Unox, ik kan niet meer wachten tot ik thuis ben en het reclame deuntje op de radio hoor. Trouwens, liggen de pepernoten alweer in de winkel?
Dan begint het te regenen. Later op de avond gaan we tussen de buien door naar het dorpje om te eten. We eten (alweer) noodles, dit komt ons zo langzamerhand de neusgaten uit. Al die tijd hebben we geen Europees eten gehad. Het wordt tijd voor iets anders.
Vermoeid door de reis besluiten we maar vroeg op bed te gaan. 's Nachts blijft het hard regenen.
De volgende ochtend na het ontbijt gaan we de vlucht naar Kuala Lumpur boeken. Even speelt het idee om naar Indonesië te gaan door ons hoofd. Nee toch maar niet. Daarna gaan we naar het strand. Er is een privéstrand van het hotel dat ongeveer 10 meter onder ons huis ligt. Het water is helder en de zee kleurt azuurblauw. Hier gaan we zwemmen en luieren de hele ochtend. Is dit nou het Zwitser Leven gevoel?
Later op de middag lopen we het dorp in. Helaas is het hier ook te toeristisch. Is zuid Thailand nog wel authentiek? Nieuwbouw komt hier en daar tevoorschijn. Men is nog steeds bezig met de wederopbouw sinds de tsunami. In ieder geval is Phi Phi met recht de parel in de Andaman Zee.
Een zonnige groet uit regenachtig Phi Phi Don.
Erna en René
-
30 Augustus 2008 - 20:49
Jeannette:
Neen, nog geen pepernoten gezien hoor maar ik moet je wel zeggen dat ik stikjaloers ben dat jullie straks in KL rondlopen...snik2. Ik heb weer genoten maar snap niet dat noodles-gedoe, jullie kunen toch wat anders nemen...op naar het volgende verslag..dagdag.
Jeannette. -
30 Augustus 2008 - 21:35
Pa En Ma:
Hier zijn we dan weer.
Vanavond wilden wij even een berichtje schrijven, maar we konden de site niet op, maar nu is het toch gelukt.
Heeft de snert lekker gesmaakt....
Wat zit er allemaal nog voor jullie in 't vat Indonesië?????
Vandaag was het in Drenthe prachtig weer, lekker gewandeld in het Dwingelderveld, morgen nog warm, maar dan.....
Wij hadden het zwitserleven gevoel vandaag ook.
We zien uit naar jullie volgende bericht.
Liefs en groetjes, Pa en Ma.
-
31 Augustus 2008 - 10:11
Ollop :
Hallo Eurni en Rene,
Ik heb jullie berich van 30/8 gelezen en jullie genieten nog steeds behalve de 2 weken gebakken eieren en dat er geen taxi zijn. En niet te vergeten snert uit nederland. Het schijnt dat de pepernoten er weer liggen in de winkels en kerstversiering bij de Action. tot de volgende bericht. Maar laat ik de berichten van 23/8 t/m 28/8 maar eerst lezen. Hee vrienden tot de volgende bericht. -
01 September 2008 - 07:10
Ollop:
Hallo tante Munster-Schuurman en oom Rene,
Zoals ik gisteren al in mijn reactie heb geschreven, lees ik nu de reisverslagen vanaf 23/8. Na zelf 2 weken vakantie te hebben gehad zit ik nu achter mijn bureau om bij te komen van de vakantie zelf. Om weer te wennen aan de computer met dubbele schermen heb ik maar eerst jullie mailtjes gelezen. Reis verslagen doorgelezen en foto's bekeken. Leuke verhalen en zeer mooie foto's. Op naar het volgende bericht van jullie. hormat dan cjum manis Ollop -
01 September 2008 - 09:12
Hilda:
Hé het gaat goed zo te lezen.Ga weer meegenieten van de verhalen. -
01 September 2008 - 13:15
Sikatrock!!!!!!!:
Nou,prachtige fotos en makan enak terus????Geweldig hoor, ben wel een beetje jaloers!!!!Moet het huis te koop staan????Of komen jullie nog terug!!Hier ook alles goed..Ga zo door...Keep in touch!!!!
Amatooooooooooooo!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
